Kąt Anett.

Jake

-Ależ ty nie wiesz najlepszego, zaraz jak wyszedłem ze szpitala przyjechali do mnie i zaczęli błagać, bym namówił cię, żebyś wróciła. - zaśmiał się. Dla innych być może było to strasznie chore i nieludzkie, jednak go to bawiło.

// jc ja spadam //

Anett

- No to nie doczekają się. - mruknęła mu do ucha. Uśmiechnęła się delikatnie, przymknęła oczy. Zsunęła się na poduszkę po czym zasnęła twardo.

Jake

Przez chwilę obserwował, jak dziewczyna śpi, jednak po chwili wstał z kanapy i przykrył ją kocem. Na jakiejś ulotce napisał jej, że wyszedł i wyśle jej sms'a, jak będzie gotowy do przeprowadzki. Powiesił kartkę na lodówce, po czym wyszedł z domu.

Anett

Otworzyła powoli oczy, wstała. Była ciemno, czyżby tak długo spała? No tak, musiała w połowie snu się obudzić i się napić. Ona była do wszystkiego zdolna. Podeszła do lodówki, odczytała wiadomość od brata. Usiadła na blacie przyglądając się płatkom śniegu.

Jake

Stanął przed drzwiami domu siostry, po czym zapukał. Nie wiedział, czy siostra śpi, czy nie. Pewnie zdziwi się, że tak szybko przyszedł, bo tak naprawdę, niedawno wyszedł.

Anett

Podeszła do drzwi. Otworzyła je z delikatnym uśmiechem. Szybko schowała za plecy butelkę z wódką. - Wejdź. - mruknęła po czym szybkim tempem skierowała się do łazienki. Umyła zęby, wzięła gumę do żucia. a butelkę głęboko schowała w szafce z ręcznikami.

Jake

-Jestem debilnym palantem. -powiedział, wchodząc do środka. -Obiecywaliśmy sobie na wzajem zerwanie z nałogami, nie? A ja oczywiście zachowuję się jak dziecko. - dodał, mając nadzieję, że dziewczyna go słyszy. Usiadł na oparciu kanapy i czekał, aż przyjdzie.

Jacob Shepard

***
Bez trudu znalazł adres jaki podała mu wcześniej dziewczyna. W ręku trzymał wszystkie jej dokumenty, jakie znalazł wtedy w parku. Podszedł wolno do drzwi, po czym zapukał dwa razy. Miał nadzieję, że Anett jest w domu, miał przecież zrobić coś z jej nałogiem. Jednak póki co nie miał jeszcze żadnego pomysłu. Westchnął cicho po czym cierpliwie czekał, aż ktoś mu otworzy.

Anett

Gdy usłyszała pukanie do drzwi była właśnie w łazience. Westchnęła ciężko, obwinęła się jedynie ręcznikiem. Całkiem zapomniała, że dziś miał przyjść do niej Jacob. Wolnym krokiem podeszła do drzwi wejściowych. Nacisnęła na klamkę, otworzyła je. Widząc w progu znajomą twarz, zarumieniła się lekko. Aby zakończyć tą niezręczną ciszę powiedziała chowając się za drzwiami - Hej. Wybacz, ale całkiem zapomniałam o naszym spotkaniu. Wejdź, ja tylko się ogarnę. - uśmiechnęła się delikatnie. Nie tracąc czasu pobiegła do sypialni, tam czym prędzej się przebrała w sukienkę, a włosy spięła w kok. Na jej ustach pojawił się delikatny, mało widoczny uśmiech. Nigdy jeszcze nie była w takiej sytuacji. po kilku minutach wyszła z sypialni, stanęła na środku salonu. przez krótka chwilę przyglądała się Jacobowi. posłała mu nikły uśmiech, podniosła dłoń w górę. Ujęła w palce kosmyk włosów i załozyła go za ucho. Zapytała - Masz te dokumenty? - zrobiła dwa małe kroki w jego stronę. Przystanęła przy ścianie, oparła się o nią plecami.

Jacob Shepard

Ujrzawszy dziewczynę uśmiechnął się przepraszająco. Cóż, dziewczyna bardzo ładnie wyglądała w owym ręczniku, lecz nie śmiał powiedzieć tego na głos. Na jej ciele spoczywało jeszcze wiele kropel wody, które wyglądały uroczo na jej opalonym ciele. Obserwował ją uważnie, gdy ta biegła do swojej sypialni. Po chwili pojawiła się znowu przed nim. Z tego wszystkiego zapomniał po co tu przyszedł i trochę czasu zajęło mu to, żeby zrozumieć, co dziewczyna do niego powiedziała. -Ahm, tak, proszę. - mruknął w końcu, po czym jeszcze raz uśmiechnął się przepraszająco. -Ładna sukienka. - dodał po chwili, już normalnym głosem.

Anett

Zaśmiała się pod nosem chwytając w dłoń dokumenty. Rzekła - Dziękuję. - podeszła do szafki, schowała je tam wiedząc że tym razem się nie zgubią. Przeszła do kuchni, stanęła nad zlewem, obróciła się spoglądając na Jacoba. zapytała - Chcesz coś do picia, a może jesteś głodny? - uśmiechnęła się ciepło przez długą grzywkę, z której dalej skapywały pojedyncze krople wody. Westchnęła cicho, zrobiła krok w bok. Podciągnęła się. usiadła na blacie, tam zaczęła lekko machać nogami.

Jacob Shepard

-Mh, nie, dzięki. - odpowiedział, podążając za dziewczyną. Rozejrzał się po domu. Żadnych oznak tego, że dziewczyna miała problem... A jednak... Po chwili zauważył kąt w kuchni w którym spoczywało pełno wszelakich butelek po alkoholu. Spojrzał na nią wyczekującym wzrokiem. Cóż, właściwie to nie mógł przecież sądzić, że po jednej rozmowie dziewczyna z tym skończy.

Anett

westchnęła jedynie, kątem oka spojrzała na pełna jeszcze butelkę wódki. Stała kilka centymetrów od niej, zagryzła wargę. Obróciła głowę w drugą stronę, lecz jej wola była o wiele słabsza niż się wydawała. Nie zważając na to, iż w pobliżu jest chłopak chwyciła butelkę do ręki. Odkręciła ja i zrobiła trzy duże łyki. Ulżyło jej, zrobiła się spokojniejsza. Alkohol nazywała swoim małym przyjacielem, inni jeżeli nie wiedzieli o co chodzi dziewczynie myśleli, że w domu ma psa lub jakiekolwiek inne zwierzątko.

Jacob Shepard

Podszedł do niej szybkim krokiem i stanowczo zabrał butelkę z jej rąk. -To Ci w niczym nie pomoże. - mruknął, po czym pozostałości wódki wlał do zlewu. -Nie mam pojęcia jak będę miał ci pomóc, ale wiedz, że się nie poddaje tak łatwo. - dodał, uśmiechając się lekko.

Anett

Była oburzona tym co zrobił chłopak z zawartością butelki. Alkohol pomagał jej być otwartą. Zmierzyła go chłodnym wzrokiem, skrzyżowała ręce na piersi przyglądając mu się. Wódka była jej najlepszym przyjacielem, ona jedyna rozumiała co czuję i jak bardzo cierpi. Zeskoczyła z blatu, zaczęła podążać w stronę salonu. gdy już tam się znalazła opadła na jeden z foteli. Założyła nogę na nogę. Nie sądziła, że zerwanie z nałogiem będzie takie trudne. Teraz wiedziała, iż nie powinna obciążać Jacoba swymi problemami. Musi sobie sama z tym poradzić. Nagle rzekła - Nie musisz mi pomagać. To moja wina, że jestem alkoholiczką i teraz muszę sobie sama z tym radzić. - czuła się dziwnie. Zapewne Jacob miał lepsze plany, niż wyciąganie alkoholiczki z jej problemów. Westchnęła cicho przymykając oczy.