Kawalerka.

Martha Obentley

- Może to i dobrze. Zastałabym Cie tutaj pijanego, nie wiem jak zareagowałbyś na to wszystko. - wzruszyła lekko ramionami, odwracając się do niego. Schowała za sobą siatkę pełną puszek i czegoś tam, co nie było potrzebne. Uśmiechnęla się niewinnie. Posprząta mu. Jak będzie spał, wkradnie się do mieszkania i posprząta.

Cristian Verso

- Taa, to idź do sklepu i mu podziękuj.- wyszczerzył zęby.- Chcesz coś jeść?- zapytał po chwili. Sam był głodny, bardzo głodny.

Martha Obentley

-Jak będę wychodzić, to podziękuję. A później dam Ci znać. - zachichotała. To nie był taki zły pomysł, żeby zajść do tamtego sklepu i pogadać na temat alkoholu z właścicielem. Doobra, ona tego nie zrobi, ale trochę pokłamać można. Pokręciła przecząco głową, gdy ten spytał o jedzenie. A niech się tylko odwróci... xD

Cristian Verso

- Ta, a zaraz po tym będziesz tam pracować.- wyszczerzył zęby. Wzruszył ramionami na to, że ta nie chce jeść.- Nie to nie. Ja idę coś zjeść.- mruknął. Zmierzwił dłonią włosy i ruszył do kuchni.

Martha Obentley

On poszedł, ona może teraz posprzątać. Tak więc pozbierała wszystko, co leżało na podłodze, papierki na stoliku i coś tam jeszcze zbędnego. Wyrzuciła wszystko do kosza i postanowiła, że poobserwuje co wyprawia Cristian. Podeszła do niego, a po drodze spojrzała na godzinę.
-Chyba zaraz będę się zbierać. - oznajmiła.

Cristian Verso

- A kiedy wrócisz?- zapytał uśmiechając się kątem ust. Zostawił na chwilę kanapki i odwrócił się w stronę dziewczyny. Chwycił marchewkę i podsunął pod nos dziewczyny, wskazując na to, że ma zjeść.

Martha Obentley

-Postaram się jak najszybciej. - odparła, łapiąc za marchewkę. Ten to jest uparty. - Nie mam zamiaru długo tam siedzieć. - dodała, po czym ugryzła warzywo.

Cristian Verso

- No i bardzo dobrze.- uśmiechnął się szeroko i wrócił do robienia kanapek.- Może chcesz jedną?- zapytał po chwili. No co, może chce, a się wstydzi.

Martha Obentley

-Nie, nie. Jedz. Ja będę się zbierać. Późno trochę, a muszę się spakować do końca. - uśmiechnęła się. - Czekaj tu na mnie i nie rób głupstw. - pocałowała go, po czym złapała za swój płaszcz. - Marchewkę zabieram. - zaśmiała się. Ubrała się, no i co, wyszła.

Cristian Verso

Uśmiechnął się lekko.- No to na razie.- odpowiedział odprowadzając ją do drzwi. Zamknął je zaraz potem. Wrócił do kuchni, przygotował kanapki. Poszedł do salonu. Posprzątała? A jakby inaczej, nie mogło być inaczej. Usiadł na kanapie, włączył telewizor. Zaczął jeść kanapki.

Monica

Stanęła pod drzwiami mieszkania, po raz setny spoglądając na małą karteczkę. No cóż, adres się zgadzał, teraz tylko trzeba się upewnić. Zapukała do drzwi i niecierpliwie oczekiwała, aż ktoś otworzy.

Cristian Verso

Uśmiechnął się do siebie. Martha, zapomniała pewnie czegoś. Odłożył na talerz na pół zjedzoną kanapkę. Wstał i podszedł do drzwi.- I czego zapomniałaś?- zapytał już na zaś, myśląc, że to dziewczyna. Uniósł lekko brew, patrząc na Monicę.
- Co tu robisz?- zapytał.

Monica

Uśmiechnęła się, widząc chłopaka w drzwiach. - Och, Cristian. Wreszcie Cię znalazłam! - uradowana przytuliła się do niego i cmoknęła go w policzek, nie zwracając uwagi na jego pytanie.

Cristian Verso

Odsunął ją od siebie.- Po co przyjechałaś?- mruknął opierając się o ścianę. Ta, to nie był za dobry pomysł. Teraz wszystko między nim a Marthą się układa, a tu przyjechała następna.

Monica

- Po prostu chciałam się z Tobą zobaczyć - odparła zamykając drzwi. Przylgnęła do niego, po czym pocałowała go namiętnie.