Mieszkanie Jacoba

Alice Jones

-Yhym -Powiedziała uśmiechając się. -Ale ten świat mały, też mieszkałam w Orlando! Może nawet mijaliśmy się na ulicy -Dodała śmiejąc się. -No dobra, a więc kto następny, ja czy ty? -Zapytała się chłopaka.

Jacob Shepard

- Kto wie, chociaż Orlando nie jest znowu takie małe - powiedział również lekko się śmiejąc. - Możesz teraz ty - dodał zabierając karty Melissie i podając je Alice. Spojrzał na nią z ukosa. W sumie zdziwiło go, że blondynka jeszcze nic nie powiedziała.

Melissa Johnes

-Jacob - jęknęła w końcu cicho spoglądając krzywo na chłopaka. -Proszę cię, powiedz, że nie byłeś na tyle głupi, że na serio zerwałeś z tamtą Fi... jak jej tam. Przecież tak mocno mi pieprzyłeś jakie to dla ciebie ważne. I teraz tak po prostu oświadczasz, że zostawiłeś ją w Orlando i w międzyczasie miałeś dwie inne i w tym jedną była gwiazdeczka popu? Wiesz co, typowy facet z ciebie. Może rusz lepiej dupę i odszukaj tą pierwszą? - powiedziała ignorując Alice. O tak, niech tamta się dowie, że Jacob w każdej chwili może wrócić do jakiejś byłej i na pewno nie poleci na jakąś walniętą sąsiadkę. -Alice, tylko nie zaczynaj dopóki on wszystkiego nie powie - mruknęła ostro do brunetki.

Alice Jones

-Jak nie chce mówić, to nie. To jego sprawa, a ty nie jesteś jego matką żeby za niego decydować -Stwierdziła posyłając dziewczynie mroźnie spojrzenie. -Poza tym, pytanie było "czy miałeś/aś narzeczonego/ną... nie musi opowiadać o swoich pozostałych związkach.... -Dodała.

Jacob Shepard

- A może ja sam zdecyduję o tym, co chcę powiedzieć? - mruknął spoglądając najpierw na Alice a następnie na Melisse. -Phoebe i ja się przyjaźnimy, nic nas już nie łączy. Poza tym z tego co pamiętam ty zawsze sądziłaś, że ona jest głupia więc nie mam pojęcia o co ci teraz chodzi. Raczysz mi wytłumaczyć? Albo ty Alice, powiedz mi dlaczego tak na siebie nawzajem naskakujecie, co? Bo przepraszam bardzo ale ślepy i głuchy nie jestem - powiedział ostro po czym odsunął się na swoim krześle tak, że teraz doskonale widział jednocześnie dwie dziewczyny.

Melissa Johnes

- Nigdy nie powiedziałam, że Phoebe jest głupia! Twierdziłam tylko, że ona cię niszczy. To było chore wiesz? Ty miałeś dziewiętnaście lat a ona zaledwie piętnaście! - warknęła mrożąc Jacoba wzrokiem. - A ze słodką Alice poznałam się już wcześniej i szczerze? Nienawidzę jej i jak sądzę ona darzy mnie tym samym uczuciem. Próbowałam być miła ale przepraszam, nie potrafię - dodała tym razem przenosząc wzrok na Alice. - Ah, i nie myślcie sobie, że stąd pójdę. Jacob, przyjechałam tu specjalnie po to, żeby nadgonić stracony czas z najlepszym przyjacielem i nie wyjdę stąd dopóki szczerze nie porozmawiamy - powiedziała nerwowo po czym wstała i włożyła swój nietknięty makaron do zlewu. Obracając się niechcący trąciła otwartą puszkę piwa, która wylądowała na Alice.

Alice Jones

-Ja... ja... nie wierzę że nawet do tego jesteś zdolna! -Krzyknęła. Jej głos zaczął się trząść. No tak. To oczywiste, zaraz zacznie płakać. Nie umiała nad tym panować... Zaczynała, a potem nie mogła skończyć... W sumie, dla niej to obciach. Jeszcze przy jej wrogu?! No, niestety już za późno, pierwsza łza spłynęła po jej twarzy, a za nią kolejne. Wybiegła szybko z mieszkania Jacoba, strącając przy tym talerz z spaghetti który spadł na ledwie umytą podłogę.

Przeniosłam się do mieszkanka Alice. P.s. jest tam 2 część tego ; )

Jacob Shepard

- Melissa! - warknął spoglądając krzywo na blondynkę. -Powinnaś chyba zacząć się leczyć bo myślałem, że wyrosłaś z tego dziecinnego zachowania! - dodał po czym wstał krzesła i podszedł do dziewczyny. Chwycił ją mocno za ramię i zmusił tym, aby wstała. - Nie obchodzi mnie czy ją lubisz czy nie ale powinnaś ją przeprosić - mruknął ciągnąc Mel w stronę drzwi. Oj nie, nigdy więcej nie pozwoli, by były u niego jednocześnie dwie dziewczyny i to jeszcze o całkowicie przeciwnych charakterach.

Melissa Johnes

- Zrobiłam to niechcący debilu, dziękuję za te miłe słowa i do widzenia - mruknęła po czym wyrwała się z ucisku chłopaka i pobiegła w kierunku drzwi, gdzie to zostawiła wcześniej swoją kurtkę. Po twarzy zaczęły jej spływać łzy, które nie były w ogóle spowodowane przez Alice, po prostu zabolało ją to, co powiedział o niej Jacob i to, że pomyślał, że mogłaby zrobić coś tak dziecinnego.

Jacob Shepard

- Mel - mruknął cicho po czym ruszył za dziewczyną. W sumie miał już jej dość. W sumie chciał, żeby sobie poszła i w sumie nie chciał iść do Alice. Miał ochotę wypić kilka piw po których zasnąłby na kanapie przy włączonym telewizorze. Tak, to by było dobre. A zamiast tego musiał użerać się z dwiema typowymi kobietami. Podszedł do Melissy po czym złapał ją za rękę. - No dobrze, przepraszam za to, co powiedziałem. Ale ty także powinnaś przeprosić Alice i jej to wytłumaczyć. I pójdziesz zrobić to ze mną w tej chwili - powiedział po czym otworzył drzwi i pociągnął za sobą blondynkę.

Jacob Shepard

***
Gdy wszedł do mieszkania poczuł się tak, jakby nie był tu bardzo długi czas. Westchnął cicho po czym przeszedł do kuchni i zaczął sprzątać to, co zostawiły po sobie dziewczyny. W innych pomieszczeniach panowała wielka ciemność a z salonu dobiegały odgłosy odtwarzacza, który włączony był cały czas. Oj tak, nie był tu chyba co najmniej rok.

Alice Jones

lalalala, nie wiem co odpisać ;P

Weszła do mieszkania i spojrzała na chłopaka. -To co? Oglądamy? -Zapytała. Bo już nie wiedziała czy ma usiąść, czy pójść z powrotem do domu.

Jacob Shepard

- Yhm, tak, zaraz - mruknął po czym wrzucił cały makaron do śmietnika a wszystkie naczynia do zmywarki. - Wziąć ci coś do picia albo jedzenia, skoro już tu jesteśmy? Ja osobiście straciłem do wszystkiego jakiekolwiek chęci - powiedział uśmiechając się delikatnie.

Alice Jones

-Ja też nie mam już na nic ochoty. -Zgodziła się z nim uśmiechając się. Usiadła na kanapie klepiąc miejsce chłopakowi. W końcu chciała żeby usiadł i żeby mogli oglądać ten cholerny film.

Jacob Shepard

Odwzajemnił uśmiech po czym usiadł obok Alice. Chwycił pilot po czym włączył film. Właściwie zapomniał już co to miało być ale trudno. Przyjrzał się Alice. W sumie było mu jej żal, skoro Melissa się na nią uwzięła już nie odpuści...