Sosnowy park.

Cecilie

Szła jedną z wąskich, parkowych alejek i rozglądała się z właściwym sobie zainteresowaniem. Sosny, sosny, same sosny. Nie przeszkadzało jej to, lubiła te drzewa, a tutaj sprawiały, że park był naprawdę przyjemny.

Amy

Szła sobie ścieżką rowerową nie zwracając uwagi na trąbiące na nią rowery. W końcu usiadła na jednej z ławek i wsadziła słuchawki do uszu.

Cecilie

Dostrzegła jakieś zamieszanie przy ścieżce rowerowej, lecz szybko zorientowała się co, czy raczej kto jest jego źródłem. Uśmiechnęła się do siebie i ruszyła na spotkanie dziewczynie.
-Cześc, jestem Cecilie. - zaczęła, po czym nie czekając na odpowiedź opadła na ławkę obok niej.

Melissa Johnes

Przyszła i usiadła na ławce. Czekała na dziewczynę z którą się umówiła xd

Nie wiem co mam pisać x_x

Gość

Przybiegła tutaj prosto z Toru motocrossowego cała we łzach. Zauważyła na ławce Melissę. Podbiegła do niej, i jak dziecko się przytuliła.

Melissa Johnes

- Wszystko dobrze - zapytała zaskoczona. Wiedziała, że coś się stało, wolała jednak zapytać.

Gość

Westchnęła:
- Jestem z Travisem. Wczoraj na plaży dostałam sms'a. Z propozycja kariery jeździe zawodowo motocrossem. Lecz bym musiała wrócić do Vegas. Lecz nie chcę. a Travis nie chcę mi zawadzać. Kazał wybierać, kariera i on albo nic... Wybrałam nic. Wolę już być sama niż całe dnie się męczyć.

papa

Melissa Johnes

Spojrzała na nią zaskoczona, po czym palnęła, właściwie sama do siebie - Mój brat to palant - o tak, tak uważała. Właściwie nie wiedziała co powiedzieć dziewczynie, w końcu odparła - Nie powinien tak mówić, bo jeśli się kogoś naprawdę kocha to nie można stawiać warunków - miłość czy kariera... Wyjaśniłaś mu wszystko?

okk

Gość

- Myślisz, że nie? Mówiłam, że nie chcę, a on jak idiota uważa, że tak specjalnie mówię bo on mi zawadza... Jeżeli by mnie naprawdę kochał, nie mówił by tak... - powiedziała wycierając łzy.

Melissa Johnes

Dziewczyna chciała coś odpowiedzieć, gdy nagle dostała sms'a. Przeczytała go, po czym szybko powiedziała do Frans - Słuchaj, muszę już lecieć. Ekhm chłopak czeka - powiedziała trochę nieładnie, jednak zależało jej na tym. - Przyjdź do mnie do domu potem, ok? - zapytała, już wstając z ławki i zbierając się ku wyjściu.

Gość

- Chłopa, no idź dziewczyno do boju - powiedziała z uśmiechem. zaśmiała się lekko pod nosem. Zgięła w kolanach nogi. Obięła je rękoma.

Robert

Szedł po parku z Weroniką - Może usiądziemy?-zapytał

Charlie

Dobra - cieszyła się, że to powiedział, bo była wykończona.

Robert

-A oczym porozmawiamy?- zapytał z ciekawośći spoglądając na wiewiórki

Charlie

Nie wiem. Szczerze to nie lubię zadawać pytań wole być pytana - odparła uśmiechają się.