Katja. talossa

Katja

- Dziękuję za komplement. Gadać? O czymkolwiek. Powiedz mi coś więcej o sobie.

Andy

-Hm.. Może ty zaczniesz? - zapytał. Chłopak nie wiedział, co by mógł jej jeszcze powiedzieć. Jego całe życie poświęcał Emilly, a o tym raczej nie będzie chciała słuchać.

Katja

- No więc. Moi rodzice mnie kochają, żyjemy w zgodzie, w przeciwieństwie do większości ponuraków w tym mieście. Żaden chłopak mnie nie rzucił, tylko ja ich rzucałam. Chciałabym nagrać płytę, ale nie mam kasy. Interesuję się II Wojną Światową i historią. Jak zauważyłeś, jestem wrażliwa na flaki, krew i igły. Lubię oglądać Spongeboba - zaśmiała się.

Andy

-A ja jestem wielkim fanem Skalmara. - zaśmiał się. -Co do mojego życia, wątpię, żebyś chciała się o nim dowiedzieć. -powiedział, mając nadzieję, że dziewczyna go zrozumie.

Katja

- Z zachowania przypominasz Skalmara. - zażartowała. - Czym się interesujesz?

Andy

-Yhm, świetnie gotuję. - powiedział, szczerząc się. Jakoś nic się mu nie chciało.

Katja

- Nieźle. Ugotujesz mi coś kiedyś. - powiedziała. - Powiedz mi coś więcej o Emilly. Kiedy się poznaliście, itp.

Andy

Mówić o Emilly? Skoro dziewczyna tego chciała... -No więc poznaliśmy się w podstawówce. Najpierw za sobą nie przepadaliśmy, ale odkąd matematyczka posadziła nas w jednej ławce, zaprzyjaźniliśmy się. Później okazało się, że mamy te same zainteresowania, no i poszliśmy razem do liceum, na studia. Zakochaliśmy się w sobie. No wiesz, spotkanie kogoś, kogo pokocha się z wzajemnością, jest wspaniałym uczuciem. Ale spotkanie bratniej duszy jest uczuciem chyba jeszcze wspanialszym. - powiedział, uśmiechając się sam do siebie.

Katja

- Pięknie powiedziane. - powiedziała. - Za bardzo nie wiem o co w tym chodziło ale było git. Zastanawiała się, czy Emilly go na prawdę kocha, czy nie.

Andy

-Taa. - mruknął. Spojrzał na zegarek. Była 3.45 nad ranem. -Nie chce się mi iść do domu...

Katja

Ucieszyła się - Możesz pospać u mnie.- oznajmiła dziewczyna.

Andy

-Em, wątpie, żeby to był dobry pomysł. No wiesz, najpierw mieliśmy się poznać, no i wiesz. Lepiej już pójdę. - powiedział, uśmiechając się przepraszająco.

Katja

Zaśmiała się. - Ale nie o to mi chodziło, głupcze. Mam więcej kanap. - powiedziała idąc do łazienki.

Andy

-Ee, aha. - powiedział. Gdy dziewczyna zniknęła z pokoju, przygotował se kanapę w salonie. Zdjął koszulę i spodnie, mając nadzieję, że zdąży się przykryć, zanim dziewczyna wróci.

Katja

Wychodząc z łazienki, ze specjalnego schowka wyjęła wino. Weszła do pokoju i zobaczyła, jak chłopak ściąga spodnie. Całe szczęście, stał do niej tyłem. Pewnie myślał, że jej tu nie ma. Chciała dyskretnie wyjść, jednak upuściła wino, które rozbiło się z wielkim hukiem. - Ups.