Dom Sophie

Sophie

Zwykły, niewielki, parterowy domek położony na obrzeżach miasta. Mieszczą się w nim trzy pokoje, kuchnia, łazienka i salon. Dom urządzony jest w nowoczesnym stylu. Na jego tyłach znajduję się niewielki taras.
___________________________
Zdyszana stanęła przed drzwiami mieszkania. Zaczęła grzebać w kieszeni spodni, w poszukiwaniu klucza. Nieszczęście chciało, że nie mogła go znaleźć. W końcu gdy miała się już zdenerwować znalazła go na dnie kieszeni kurtki. Przekręciła kluczyk w drzwiach i otworzyła je na oścież. Weszła pospiesznie do środka, ówcześnie wnosząc do mieszkania jej bagaże. Rzuciła kluczyki na stolik znajdujący się w przedpokoju. Następnie ruszyła w kierunku sofy mieszczącej się w salonie. Padła na nią bezwładnie czując, że chyba wszystkie kości jej zamarzły. Przymknęła oczy i cicho westchnęła.

Jake

Stanął przed pierwszym lepszym domem. Zgubił się. Całkowicie nie wiedział gdzie się znajduje i gdzie ma iść. Nacisnął dzwonek. Miał nadzieję, że nie zawędrował za daleko.

Sophie

Wstała z niechęcią z kanapy. Następnie ruszyła niespiesznie do drzwi. Otworzyła je, a gdy ujrzała w nich nieznajomego chłopaka, przez chwilę patrzyła na niego z zaciekawieniem. Po chwili uśmiechnęła się kątem ust. - Cześć. W czym mogę pomóc? - spytała.

Jake

-Uhm, cześć. Wiesz może co to za ulica? - zapytał, i po chwili zorientował się, że pytanie zabrzmiało głupio. -Zgubiłem się. - przyznał niechętnie.

Sophie

Widząc jego minę chętnie by się zaśmiała, ale wolała na razie nie ryzykować xd. - Hmm.... to jest Flourten Streey [ulica wymyślana na szybkiego xd]. A co do pomocy to przyznam, że sama nie za bardzo jeszcze znam miasto... - odparła patrząc na niego. - ... ale w domu mam mapę turystyczną, więc może Ci to w czymś dopomoże - dodała uśmiechając się.

Jake

-Dzięki. - powiedział, czując, że dziewczyna zaraz wybuchnie śmiechem. Po chwili był już w środku. -Ja nie chciałbym przeszkadzać i w ogóle, ale czy mógłbym skorzystać z telefonu? - zapytał niezręcznie.

Sophie

- Jasne, że możesz. - odparła zamykając za chłopakiem drzwi. - Może chcesz coś do picia? - spytała uśmiechając się delikatnie.

Jake

Uśmiechnął się do dziewczyny. -Jak byś mogła, coś ciepłego. Tak, poza tym, Jake. - powiedział, wybierając numer telefonu.

//jak coś ja już spadam//

Sophie

- Sophie – odparła uśmiechając się i ruszyła do kuchni. Wyjęła z szafki dwa kubki i włożyła do każdego po torebce herbaty. Zaparzyła wodę i wlała ją do kubków. Następnie chwyciła je w dłonie i zaniosła do salonu. Postawiła kubki na stoliku i usiadła na sofie w oczekiwaniu chłopaka.

Jake

Nerwowo rozmawiał z kimś przez telefon. Rozmowa zakończyła się jednak szybko i gwałtownie. Obrócił się i uśmiechnął się do Sophie. Usiadł na fotelu, który znajdował się naprzeciw sofy. Spojrzał na herbatę, po czym chwycił ją w ręce. -Hm, mogłabyś mi tą mapę pokazać? - zapytał się. Tak, właściwie tylko po to tu przyszedł.

Sophie

- A tak, jasne – powiedziała i ruszyła szybkim krokiem do swojego pokoju. Przez chwilę stała w sypialni, zastanawiając się, gdzie położyła mapę, gdy po chwili spostrzegła ją leżącą na szafce nocnej. Chwyciła ją w jedną rękę i wróciła do salonu. Podała Jake'owi mapę i usiadła obok niego. – Przepraszam, że się wtrącam, ale... coś się stało? – spytała mając na myśli rozmowę telefoniczną chłopaka.

Jake

-Dzwoniłem do ojca, żeby przekazać mu, że moja zaginiona siostra ukrywa się w tym mieście -powiedział, a po chwili dodał -jak pewnie zauważyłaś, nie mam najlepszych stosunków z ojcem. -zaraz potem chwycił mapę, po czym rozłożył ją sobie na kolanach i próbował określić, gdzie się znajduje i gdzie powinien się udać.

Sophie

- No zauważyłam – potwierdziła z bladym uśmiechem. Sama zaś nie miała z ojcem zbyt dobrych kontaktów, co tylko wszystko potem pogorszyło. Chcąc wyrwać się z ponurych rozmyślań zerknęła przez ramię Jake’a na mapę. – Tutaj jesteśmy – wskazała palcem, oszczędzając chłopakowi zbędnych poszukiwań w zupełnie innym miejscu. Uśmiechnęła się kątem ust.

Jake

-Mhm - kiwnął lekko głową, spoglądając na miejsce wyznaczone przez dziewczynę. -Teraz tylko muszę przypomnieć sobie, jak nazywała się ulica, na której mieszkam. - chłopak zaśmiał się krótko, nie przywiązywał uwagi do tego, jak nazywa się ulica, na której mieszka.

Sophie

[wiem, że długo nie odpowiadałam, ale mam nadzieję, że ta rozmowa jest nadal aktualna

]

- Przypomnij sobie, przypomnij. Bo w tym raczej już Ci nie pomogę - odparła uśmiechając się szeroko. Chwyciła herbatę i upiła jej łyk, zerkając na chłopaka.