My House

Henry

- A ja raczej przejazdem, ale przez ten czas coś się wydarzy. Więc nigdy nic nie wiadomo - powiedział przenosząc wzrok na Naomi. Uśmiechnął się nikle. Upił trochę kawy - Zabiłem kogoś - mruknął pod nosem, wolał już tego nie ukrywać.

Naomi

- Przepraszam, co? - spytała myśląc, że się przesłyszała. Zabić? Nigdy. Do bójek była pierwsza ale nigdy nie byłaby zabić kogoś. Podniosła jedną brew patrząc na chłopaka.

Henry

- Zamordowałem swojego ojca. Tak, dobrze usłyszałaś. Puściły mi nerwy, a kara mnie uniknęła. - mruknął z ponurą miną. Nie był z siebie zadowolony, lecz w głębi duszy ulżyło mu. Przynajmniej nie musiał się wstydzić jaki to jego ojciec jest.

Naomi

Dziewczyna przełknęła ślinę nie wiedząc co ma zrobić. Jej to tam nie przeszkadzało. Najprawdopodobniej miał chłopak jakiś powód.
- Powiedzmy, że rozumiem. Teraz lepiej zmieńmy temat. - powiedziała modląc sie by wymyślił jakiś inny temat.

Henry

- No to może, powiedz mi skąd jesteś? Ja natomiast z Meksyku. Na przyszłość nie jedź tam. Nie opłaca się. - powiedział kierując wzrok przez okno. Pustka. Słońce powoli zachodziło za chmurami deszczowymi.

Naomi

- Ja przyjechałam z Włoch. - powiedziała wzdychając. Jak tylko mówiła o tym kraju to rozmarzała się. Uśmiech sam przyszedł na jej twarz.

Henry

- Więcej pytań nie mam, więc teraz ty pytaj mnie. Jestem na wszystko otwarty. - powiedział z delikatnym uśmiechem. Wstał, odniósł szklankę z resztką kawy. Włożył ją do zmywarki, powrócił na swoje miejsce.

Naomi

- [i]Ile masz lat?[/] - spytała po dłuższej chwili zastanowienia. Dmuchnęła sobie w grzywkę.

Henry

- Czekaj, muszę policzyć... - oczywiście żartował, choć kto wie xD. - Tak strzeże, to mam 19 lat. Nie jestem już, aż tak młody. - zaśmiał się pod nosem mówiąc to. Wstał by się wyprostować.

Naomi

Uśmiechnęła się szeroko słysząc, że jest w jej wieku.
- Już myślałam, że ja jedyna będę taka stara. Mam tyle samo. - powiedziała, a jej uśmiech stał się jeszcze szerszy.

Eva

Ja jestem tutaj na stałe-powiedziała i uśmiechneła się do chłopaka i dziewczyny.

Henry

Zaśmiał się lekko - Przynajmniej nie będę sam. Czym się zajmujecie? - zapytał po chwili namysłu. Zrobił kilka kroków w stronę okna. Usiadł na parapecie. - Może wyjdziemy do ogrodu, co?

Robert

Przyszeł do nowego domu, był ciekawski kto w nim mieszka więc zadzwonił do dzwi

Naomi

- Jak na razie to obijaniem się. - powiedziała. Lubiła siedzieć i nic nie robić. - No, ogród może być. - stwierdziła wstając. Spojrzała na dziewczynę, która najwyraźniej 'obudziła się'.

Eva

Wiecie ,co ja już muszę się zbierać.-Wstała z kanapy i wyszła spotykając koło nich Roberta powiedziała mu -Cześć i Pa.