Dom Dereck'a

Charlie

- Nie - odpowiedziała. Jeśli ci tak bardzo pomoc przeszkadza to ja się nauczę. - Zrobię to dla ciebie - powiedziała.

Dereck

-Charlie nie musisz się zmuszac. Po prostu widziałem co to zrobiło z moją matka.Nie chcę kontynuowac takiego zycia.

Charlie

- Czasami mi się wydaje, że nasi rodzice są tacy sami i my również - mruknęła pod nosem. - Ale ja chcę gotować - dodała po chwili.

Dereck

Uśmeichnał się.
-To nie bój się. Ja mam ludzi pod sobą, nie zmaierzam dodać się pracy i rezygnowac z Ciebie. Nie będę taki jak ojciec.

Charlie

- Jak i mój powiedziała. - Zawsze byłam wychowywana, że pieniądze grają główną rolę. Nie zdrowie, uczucia tylko pieniądze - mruknęła pod nosem.

Dereck

-Zmienię to obiecuje-powiedział wsuwając jedną dłon pod bluzkę dziewczyny i nie mogac się pochamowac. Gładził jednak jedynie jej ciało nie chciał by żle sobie o nim pomyślałą, ale był stęskni9ony bardzo stęskniony.

Charlie

- Mam nadzieje - powiedziała. - Przyznam się, że przez cały czas obawiałam się, że staniesz się taki jak mój ojciec, a ja będzie jak moja matka - odparła. - Tak bardzo nie chciałam, żeby kiedykolwiek się to stało aż wyjechałam, bo każdy mój chłopak był bogaty, dobrze wychowany no i miał duży spadek - mruknęła pod nosem. - Takich właśnie lubi mój tata.

Dereck

Jęknał.? No w sumie chyba tak. On teraz też był taki. POznała go jako ćpuna, zepsutego chłopaka bez pieniędzy ,a raczej z kasą wydaną na koks i marychę. Przymknał oczy wspominając. Może niepotrzebnie się zmienił.

Charlie

- To właśnie dlatego się w tobie zakochałam. Bo byłeś taki zbuntowany. Inni niż wszyscy - powiedziała bardziej wtulając się w niego.

Dereck

-Byłem..-westchnał odwracając głowę w stronę poduszek. Dziwnie się teraz poczuł. Tak jakoś wybrakowanie. Zawsze mógł wrócić do ćpania i w ogóle ale to nie tylko o to chodziło.

Charlie

- Ale Dereck... - urawała. Nie powinna tego wszystko mówic. - Bądź taki jaki jesteś ja i tak będę cię kochała - powiedziała

Dereck

-Nie, nie Carlie rozumiem. Sam zauważyłem..-wescthnał ponownie całując ją w brazowe pukle. Zmienił się. Zobaczymy co będzie dalej. Nie było już zagubionego chłopca był nieokiełznany przygaszony przez zycie mezczyzna.

Charlie

- Ale to nic złego - powiedziała. Wiedziała i tak, że kiedyś do tego dojdzie. W końcu ktoś musiał odziedziczyć firmę jego rodziców.

Dereck

-Mimo tego będziesz mnie kochać.?Przeciez stałem się kolejnym zwykłym bogatym dupkiem. Już widać efekty..-mruknał ponownie kierując twarz w stronę poduszek. Dopiero ona mu to uśmiwadomiła.

Charlie

Usiadła na łóżku. miała już dość tego jego głupiego gadania. - Przestań - warknęła. - Nie jesteś taki i nigdy nie będziesz - powiedziała. Miała przynajmniej taką nadzieje.