Mieszkanie Marthy.

Martha Obentley

-Możesz mi przynieść coś dobrego do picia. No i jak jest coś ciekawego do jedzenia to też możesz przynieść. – powiedziała z uśmiechem, obserwując chłopaka. Pójdzie czy nie pójdzie? To pytanie teraz kręciło się w głowie Marthy. Zaczęła powoli zamykać drzwi, a co tam.

Cristian Verso

- Pff, nie przyniosę Ci.- mruknął schodząc ze schodów. Bodjaże, na dole była impreza. Zerknął jeszcze na Marthę z usiechem katem ust. Tak, miał nadzieję, że tam go przyjmą, a kierownikiem zabawy będzie jakaś dziewczyna. xd

Martha Obentley

Wzruszyła ramionami i zamknęła drzwi. Poszła zamknąć balkon i wróciła na kanapę. Wciągnęła nogi na nią i skrzyżowała je, siadając po turecku. Podparła ręką podbródek i westchnęła. Długo tak jednak nie posiedziała bo zaraz wstała i poszła do sypialni. Opadła na łóżko i przytuliła do siebie poduszkę.

Cristian Verso

No co, jak już powiedział tak było. Poszedł tam, można stwierdzić, że towarzystwo dobre. Wzięło go, a co, ma bynajmniej nowych znajomych. Po chwili też wysłali go po Marthę, tak więc Cristian podszedł do drzwi dziewczyny. Zapukał. xd

Martha Obentley

-Nie ma mnie! – krzyknęła i odgarnęła włosy, które opadły jej na twarz. – Wypadłam przez okno. – mruknęła jeszcze po czym zachichotała z powodu swoich ostatnich słów.

Cristian Verso

Zapukał jeszcze raz, a co tam. Jak nie otworzy będzie dzwonił, nie odpuści. Oparl się o ścianę, nucąc coś pod nosem. Pukał cały czas.

Martha Obentley

Przykryła głowę poduszką i zamknęła oczy. Niech on się trochę pomęczy, dlaczego by nie? Jak mu zależy to sam wpadnie do mieszkania, a jak nie to nie. Martha tak łatwo się nie da.

Cristian Verso

Zaczął dzwonić, a co. Stanął na przeciw drzwiom, zamknęła je w ogóle, zakluczyła? Nacisnął na klamkę, nie zamknęła. A ten jak głupi, zamiast wejść to czekał pod drzwiami. Wszedł do środka, rozejrzał się po mieszkaniu. Gdzie ona jest? xd

Martha Obentley

Ona słysząc jak chłopak wchodzi do mieszkania, szybko zakryła się kołdrą. Miała małą nadzieję, że jej nie zauważy, nie znajdzie. Przecież nie wie gdzie jest sypialnia.

Cristian Verso

- Gdzie Ty jesteś?- zawołał, zaczął szukac po pierwszych pokojach... salon, kuchnia, balkon. Mniej więcej wie gdzie te się znajdują. Chyba obydwoje byli z lekka uparci, Cristian usiadł na kanapie włączając telewizor, wszystkie światła, radio i tylko to co można włączyć. Czemu tak zrobił? A bo ja wiem, głupi jest. Myśli, że tak Martha się wścieknie i wyjdzie. xd

Martha Obentley

A ona leżała cicho przykryta kołdrą. Nie zamierzała się odzywać, ani nic w tym stylu. Nawet się za bardzo nie poruszyła, choć tak ją korciło. Słysząc odgłos telewizora uśmiechnęła się do siebie. Poddał się? Tak szybko? Martha odchyliła małą szparkę by był dopływ świeżego powietrza.

Cristian Verso

Chłopak po chwili wszystko ściszył. - Chciałem Cię tam zabrać, jest tam taki wysoki, szatyn, zachowanie może być i nie jest tchórzliwy.- powiedział głośno, może to ją przekona. Jeden tam taki był, widział go, kiedy rozmawiał z dziewczyną jedną jakąś. Imienia nawet nie pamięta, no ale cóż.

Martha Obentley

I on myśli, że ona się na to skusi? Tak więc był w błędzie. Martha dalej leżała tak, jak przed kilkoma minutami. Nie zamierzała w najbliższym czasie się odezwać, dać znać gdzie jest. Niech się chłopaczyna dalej męczy i kombinuje.

Cristian Verso

Wzruszył ramionami, trzeba zastosować inną metodę. Podniósł się, skierowal się do wyjścia. Tak cicho, że dziewczyna nie powinna usłyszeć, że wyszedł. Po chwili wrócił z owym szatynem, tłumacząc mu, że Martha nie chce wyjśc i najpierw on musi przyjśc po nią. Tak więc wszedł do mieszkania z Marthą z szatynem.- Ej, chodź coś zobacz.- mruknął, spowrotem siadając na kanpie.

Martha Obentley

Chciała coś odpowiedzieć, ale nie. Będzie uparta. Nie podda się. W myślach zaczęła nucić piosenkę. Było jej duszno i gorąco mimo szparki na powietrze, ale nie mogła się odkryć. Dobrze o tym wiedziała. Wytrzyma jakoś.