Mieszkanie Marthy.

Cristian Verso

Spojrzał na nią z uśmiechem, zaraz potem na gwieździste niebo. No, no ładnie. Uśmiechnął się jeszcze raz.

Martha Obentley

Powędrowała wzrokiem za wzrokiem chłopaka. A tak, ładne jest dzisiejsze niebo. Przymknęła oczy, odchylając lekko głowę do tyłu i westchnęła cicho.

Cristian Verso

- Co powiesz?- zapytał uśmiechając się kątem ust, zerkając też na nią. Oparł łokcie o barierki, oddychał miarowo.

Martha Obentley

-Że mi tak fajnie. – odpowiedziała, uśmiechając się szeroko. – A Ty co mi powiesz? – spytała. Szeroki uśmiech powoli zniknął, lecz pozostał lekki uśmieszek. Martha otworzyła oczy i odwróciła się przodem do balustrady. Położyła na niej jedną rękę, a drugą zwiesiła w dół, spoglądając na wszystko co się poruszało.

Cristian Verso

- Będę tu częściej przychodził, ale tylko żeby tu posiedzieć.- odparł zerkając co chwila na dziewczynę.- Tylko nie myśl sobie, że do Ciebie bym przychodził. Tylko na balkonik, oczywiście.- wyszczerzył zęby.

Martha Obentley

-Będę się czuła odrzucona. Balkonik będzie ważniejszy ode mnie? - odwróciła głowę w stronę chłopaka z niezadowoloną miną. Podeszła do niego i zatrzepotała rzęsami.

Cristian Verso

Uśmiechnął się szeroko.- Ale kochanie, bedziesz potrzebna.- powiedział patrząc na nią.- Musisz mi drzwi otworzyć, żebym wszedł, a to zawsze jakaś rola.- odparł chichocząc.

Martha Obentley

-Bardzo interesująca rola. - odparła, spuszczając wzrok z chłopaka na człowieka przechodzącego przez ulicę. - Ale niestety nie skorzystam. Będziesz musiał się wspinać. - dodała z szerokim uśmiechem.

Cristian Verso

- Hm, jakoś sobie poradzę.- stwierdził. Rozejrzał się krótko po balkonie, w końcu znalazł to czego chciał. Krzesło, o tak. Usiadł na nie, odchylajac głowę do tyłu.- kto mieszka wyżej?- zapytał.

Martha Obentley

-Małżeństwo z małym dzieckiem. - powiedziała, patrząc ponownie na chłopaka. - Ta mała jest bardzo słodka. - dodała po chwili z lekkim uśmiechem. Tak, mała dziewczynka o kręconych, blond włosach została ulubienicą Marthy.

Cristian Verso

- A na dole?- zapytał zaraz. Tamta odpowiedź go nie zainteresowała, może niżej będzie coś fajnego.

Martha Obentley

-Na dole to nie wiem. Nie odwiedzałam, ale raz widziałam jakiegoś kolesia. - odpowiedziała. - A dlaczego się tak wypytujesz? - spytała, mierząc chłopaka wzrokiem. Skrzyżowała ręce na piersi i uniosła jedną brew, oczekując na odpowiedź.

Cristian Verso

- Ja? Ja nie nic, tak tylko.- wytłumaczył od razu. Jeżeli pyta to zawsze ma w tym interes, ale cii.. dziewczyna nie musi o tym wiedzieć.

Martha Obentley

Skinęła głową z niedowierzaniem.
-Mów prawdę i tylko prawdę. - powiedziała, starając się zachować jakąś powagę. Chłopak na pewno coś knuł... Trzeba się dowiedzieć co, inaczej nie wyjdzie, o.

Cristian Verso

- Przecież ja nic konkretnrgo nie mam na myśli.- odparł z uśmieszkiem.- Pytam tak, bo wiesz .. dla Twojego bezpieczeństwa. Zależy mi na tym, żebyś czuła się tu bezpiecznie.- wycadził, wymyślając na miejscu. Nie było tak źle, aż takiej bajkowej bajki nie wymyślił. Uszłoby.