Mieszkanie Phoebe

Jacob Shepard

- Żartujesz sobie? - mruknął unosząc jedną brew do góry. Spojrzał kpiąco na Phoebe. - W życiu nie zrezygnuję z palenia, za żadne skarby świata - powiedział stanowczo.

Phoebe Jones

Phoebe pokręciła głową rozbawiona. - Oj Jake, Jake. Czy ty naprawdę nie wiesz z kim masz do czynienia? - spytała retorycznie i wyciągnęła rękę po opakowanie. - Oddaj proszę - powiedziała spokojnie, uśmiechając się kątem ust. No cóż, zaczynamy po dobroci. Ale zobaczymy jak sytuacja dalej się potoczy.

Jacob Shepard

- Zapomnij - powiedział śmiejąc się z dziewczyny. Czy ona na prawdę myślała, że fakt, że może mieć białaczkę oznacza koniec palenia? Oj nie, w ogóle się jej nie bał, co niby mogłaby zrobić. Nawet jeżeli jakoś zabierze mu tą paczkę nie powstrzyma go to przed kupnem innej.

Phoebe Jones

Wzruszyła ramionami. - Dobra jak tam sobie, chcesz - mruknęła. Po chwili wyjęła mu z ręki szklankę i uśmiechnęła nikle. - No to chyba czas się pożegnać - mruknęła obojętnie. Wstała, wskazując ręką drzwi. - Albo z tym zaczniesz walczysz albo możesz wyjść, skazując się na wyrok śmierci. Nie zamierzam patrzyć jak się z tym męczysz, więc.. do widzenia. Miło było Ciebie znać - odparła bez entuzjazmu. Ciekawa była reakcji chłopaka. A szczególnie tego, co tak naprawdę się dla niego bardziej liczy.

Jacob Shepard

Chłopak spojrzał zaskoczony na Phoebe. No, może tego się akurat nie spodziewał ale nie da tej satysfakcji dziewczynie, że wygrała. Wstał posłusznie po czym uśmiechnął się do niej szeroko. - Nie widzę w tym jakiegokolwiek sensu - zaśmiał się po czym podszedł do niej. Zbliżył się maksymalnie po czym pocałował ją delikatnie w usta. - Prawdopodobnie to ciebie podam jako osobę, którą należy zawiadomić o mojej śmierci więc czekaj na telefon ze szpitala - mruknął jej do ucha po czym nie czekając na reakcję Phoebe grzecznie zmierzył w kierunku drzwi.

Phoebe Jones

Spojrzała na niego trochę zaskoczona, gdy ten ją pocałował. Ale niee, nie straciła głowy. - A ten pocałunek to skąd, hę? Przypominam Ci, że jesteśmy tylko i wyłącznie przyjaciółmi. Właściwie to.. byliśmy. I naprawdę cieszę się, że jeśli chodzi o wybieranie między mną i swoim zdrowiem a nałogiem wybierasz fajki. Gratuluję decyzji, jest mi niezmiernie miło, idź z Bogiem - mruknęła, krzywiąc się trochę. Wskazała ponownie na drzwi, uśmiechając się sztucznie.

Jacob Shepard

Chłopak chwycił swoją kurtkę po czym przewiesił ją sobie przez ramię. - Z Bogiem może niekoniecznie, jestem niewierzący - powiedział uśmiechając się złośliwie. Dziewczyna chyba za bardzo przejęła się tą całą sytuacją, dlatego wolałby żeby nie wiedziała o chorobie. - Proszę. Tylko nie wypal wszystkich od razu - mruknął po czym wcisnął paczkę papierosów w dłoń Phoebe. Nie oglądając się wyszedł z mieszkania.

Phoebe Jones

- No to nie z Bogiem - mruknęła, już porządnie zdenerwowana. Trzasnęła drzwiami i rzuciła gdzieś w kąt paczkę papierosów. Siadła na podłodze i zacisnęła mocno zęby. Idiota. Tępy, głupi idiota. Tylko te słowa przechodziły teraz przez jej myśli. Czy on naprawdę myślał, że zrobiła to wszystko tylko po to, żeby postawić na swoim? Czy nie rozumiał, że zależało jej na jego zdrowiu? Chciała, żeby wyzdrowiał, a on mimo wszystko woli pogarszać swój stan przez pieprzone papierosy. No bo co jej po jednej paczce, zaraz pewnie pobiegnie kupić następną. Chociaż z drugiej strony cieszyła się chociaż, że wie co jest dla niego ważniejsze. Ale teraz pojawia się pytanie - dlaczego się tak tym wszystkim przejmowała? Tak, chyba dalej coś do niego czuła. Czyli wychodzi na to, że ona jest idiotką. - Niech to szlag! - krzyknęła nagle, podsumowując tym samym całą sytuację. Zakryła twarz dłońmi, starając się uspokoić. Czemu to życie musi być tak cholernie trudne?

Jacob Shepard

Chłopak był już przy swoim samochodzie gdy zauważył, że nie nigdzie nie ma kluczyków. Westchnął cicho. Pewnie wypadły gdzieś u Phoebe co oznacza powrót na górę. No trudno, jeszcze trochę pomęczy dziewczynę. Po chwili stał już pod drzwiami mieszkania po czym nacisnął dzwonek.

Phoebe Jones

Podskoczyła wystraszona. Wstała niepewnie. Otarła oczy, westchnęła cicho i otworzyła drzwi. Widząc Jake'a skrzywiła się trochę: - Czego chcesz? - spytała, wlepiając wzrok w podłogę. Miała trochę zaczerwienione oczy, ale miała nadzieję, że Jacob nie zwróci na to większej uwagi.

Jacob Shepard

- Płakałaś? - zapytał zdziwiony spoglądając na dziewczynę. - Phoebe... - jęknął cicho wchodząc do środka. - Proszę, nie mów tylko, że to przeze mnie - mruknął nie wiedząc właściwie, jak powinien się zachować.

Phoebe Jones

- Ale o co Ci chodzi? Nic mi nie jest - mruknęła, pociągając nosem. Dobra, to było najbardziej idiotyczna odpowiedź, ale po co miała się roztkliwiać? - A teraz mów po co tu wróciłeś - powiedziała, starając się zbyć pytanie. Zerknęła na Jake'a.

Jacob Shepard

- Zgubiłem gdzieś tu kluczyki - przyznał po czym nie oczekując za zgodę ściągnął kurtkę i zawiesił ją tam, gdzie była ona wcześniej. Chwycił dziewczynę za rękę po czym zaciągnął ją do pokoju. - Usiądź - mruknął po czym sam to uczynił. - Wydaje mi się, że powinniśmy porozmawiać. - dodał.

Phoebe Jones

Westchnęła cicho i zrezygnowana ruszyła z chłopakiem do salonu. Następnie usiadła na sofie: - Właściwie to ja nie mam niczego do powiedzenia - skłamała, wzruszając ramionami. Uśmiechnęła się niemrawo do chłopaka. Pewnie Jacob i tak jej nie odpuści, ale zawsze warto spróbować.

Jacob Shepard

- Przeważnie wiem kiedy kłamiesz i to jest ta chwila - stwierdził spoglądając poważnie na Phoebe. - Pamiętasz, jak jeszcze dzisiaj obiecałaś mi, że całą tą cholerną białaczkę będzie traktować jak zwykłą grypę? Chciałbym żebyś się tego trzymała. Jeżeli z tymi papierosami cię tak mocno wkurzyłem to przepraszam ale znasz mnie. - powiedział po czym westchnął cicho. - Po prostu nie wiesz jak to jest, gdy nagle dowiadujesz się, że być może jesteś chora na jakąś pieprzoną chorobę przez którą prawdopodobnie umrzesz. - dodał nieco ostrym tonem.