Jezioro

Dereck

-Nic się nie stało-powiedział nadal patrzac w taflę jeziora. Utopił w nim przeszłość. Było mu ztym dobrze .Przeczesał dłonią suche już wsłoasy i spojrzał na dziewczynę.

Charlie

Dziewczyna przetarła dłonią oczy. Westchnęła. Również wpatrywała się w taflę wody. Myślała o tym wszystkim.

Dereck

-Lepiej ?-spytał beznamiętności w głosie.Właściwie czuł się winny zepsucia jej humoru. Spojrzał w ciemniejsze już niebo, miał nadzieję, że to tylko chmury.

Charlie

Jesteś pierwszą osobą której to opowiedziałam - powiedziała. Tak otworzyła się przed nim i to bardzo.

Dereck

-Miło mi jako pierwszej ososbie , która wie. -powiedział z bladym usmiechem. Odnióśł mimo wszystko wrażenie, że gdyby kiedyś coś to stoi na przegranej pozycji.Spojrzał na nią i usmeichnął się.

Charlie

Ponownie westchnęła. Spojrzała na chłopaka. Uśmiechnęła się delikatnie. Szczerze to on nie zepsuł jej humoru. Czuła się lepiej jak nigdy dotąd.

Dereck

Zawiał wiatr więc zapiłą do końca bluzę.-Charlie może przejdziesz się teraz. Smutki trzeba rozchodzić jak nowe buty.Wtedy odciski-wspomnienia po nich znikają.-powiedział tak jak mawiała do niego babcia za zycia .Wstał i pomógł wstać dziewczynie.

Charlie

Dziewczyna wstała. Przetarła jeszcze raz oczy.
Dobrze mówisz - powiedziała. Zaczęła iść przed siebie.

Dereck

Szedł obok niej patrząc przed siebie. Zerkał na nią od czasu do czasu. Nawet uśmeich wrócił na jego twarz. Coś w tym wszystkim było. Teraz to wiedział.

Charlie

Dziewczyna również od czasu do czasu na niego zerkała. Nic nie mówiła. Wolała iść tak w ciszy, ale nie miałaby nic przeciwko jeśli chłopak wymyśliłby temat do rozmowy.

Dereck

Zatrzymałsię na chwilę patrząc w gwaizdy. Takie same były nad babcinym domem. Spojrzał na swoje zaciśnięte pięści,które jeszcze niadawno bywały całe we krwii. Brakowało mu tego.Brakowało mu wielu rzeczy z poprzedniego życia. Westchnął Było ich trzech. Jeden się zaćpał naśmierć. Drugi siedzi , a on ..?Miał układać sobie zycie. No właśnie. Coś mu nie wychodziło.Nie lubił być nazbyt miły , ale z drugiej strony nie mógł już tego zmienić. Czekał bowiem jedynie na cud, by znaleść swoje miejsce na ziemi. Jeszcze do końca nie wiedział kim jest. Spojrzał ponownie na taflę i przeniósł wzrok na dziewczynę. Mieli tak samo przesrane życie, a przytnajmniej tak śmiał tewierdzić.

Charlie

Dziewczyna również się zatrzymała.
Coś nie tak - zapytała. Spojrzała na chłopaka i jej wzrok powędrował tam gdzie i jego. Westchnęła przyglądając się gwiazdą. Wstyd przyznać, że przez osiemnaście lat nie oglądała ich. Przeważnie była w mieście i przez oświetlenia nie było ich widać. Żałowała, że straciła tak piękny widok.

Dereck

-Wiesz mnie równiez męczą wspomnienia, ale bardziej męcząca jest moja przyszłośc-powiedział zerkając jej w oczy.To było dla niego dziwne. Chętnie oddał by swoją szansę któremuś z przyjaciół,którzy go nie mieli.Jego to przerastało.

Charlie

Dziewczyna nadal wpatrywała się w gwiazdy. Nie lekceważyła chłopaka. Przeniosła na niego wzrok by ten tak nie pomyślał. Słuchała go cały czas.

Dereck

Przeszukał spodnie znadzieją, że znadzie skręta. Na jego nieszczęscie był tam jeden.Jakimś cudem się ostał. Zapalił go i zaciągnłą sie jak kiedyś.Wiedział, ze to może się źle skończyć, ale może własnie miał tą nadzieję, ze sie skończy.