Przychodnia.

Alex

- Nie, dwumiesięczny. - dodałem do jej wypowiedzi. Zaraz oberwę poduszką, a potem się mnie czepną, że Jul miała odpoczywać...

Gość

Jul miała aż dwie poduchy. Zaczęła nimi walić po łbie Alexa. Przy tym promiennie się śmiała. Poprawiła na chwile swoje włosy. Pokiwała głową patrząc na niego - Jak możesz! xD

Alex

Upadłem na ziemię i udawałem, że... Ogłuszyła mnie. A było to relaistyczne, wszak grać umiem.

Gość

Zeskoczyła z łóżka, kucnęła przy nim - Oj biedny pan A. No ale cóż niestety go nie podniosę. Może jak dam mu buziaka? - mruknęła pytająco. A więc dała mu buziaka w policzek.

Alex

Ja nadal leżałem. I udawałem, że śni mi sie ksiądz z parafii Częstochowskiej.

Gość

- Alex, wstawaj! Nie, będę Cię tachać. Chyba, że chcesz bym Cie pocałowała. To proszę bardzo - powiedziała przymierzając się, do pocałunku w usta. Zachichotała pod nosem.

Alex

Szybko odtoczyłem się pod łóżko. Ja sie boje, jak ona mnie ugryzie? I wyssie moją krew? Wolę nie ryzykować.

Gość

Nie rezygnowała. Wyciągnęła go w połowie spod łóżka. Jak powiedziała pocałowała go w usta. Wstała. Zamyśliła się na chwilę kładąc się na łóżko. Podrapała się po głowię.

Alex

- Nie ugryzłaś mnie. 1000000(0) dla mnie! - powiedziałem i wstałem z ziemi. Spodziewałem się czegoś gorzszego.

Gość

Nie usłyszała tego ponieważ już spała jak małe dziecko, po długim dniu zabaw i wrażeń. Włosy opadły na jej twarz. Wyglądała uroczo.

Alex

- Patrzcie, ona śpi. A miała dzisiaj wyjśc - powiedziałem do siebie. Wreszcie przytargałem to diabelne krzesło, postawiłem obok łóżka.
Po ośmiu minutach już spałem, ale klecząc na ziemi, a głowę majac na łóżku.
Bo ja mam adehade! <3

Gość

Otwarła powoli drzwi. Ziewnęła. Spojrzała na Alexa. Uśmiechnęła się pod nosem. Przyjrzała mu się dokładnie... Szepnęła bardzo cicho - Kocham Cię. - wstała. Wzięła do ręki szklankę z wodą.

Alex

Nareszcie się obudziłem. Jak zawsze, byłem porządnie zaskoczony swoja pozą. Podniosłem nieprzytomnie głowe. O, Jul nie śpi.
- Ave - mruknąłem, i podniosłem się. Kolana mnie bolą, coś jeszcze także. Usiadłem se na krześle i milczałem, o.

Gość

Spojrzała na niego przeszywającym wzrokiem. Była już ubrana w czyste ciuchy. Podeszła do okna. Spojrzała przelotnie na przechodni. Odezwała się - Dziś wychodzę, jak już mówiłam nie wytrzymam tutaj następnego dnia. Czuję się jakoś dziwnie - mruknęła pod nosem.

Alex

- Tak, ten zapach, wygląd itd. - potaknąłem. Cóż, ja także nie czułem się zbyt dobrze tutaj, jak u dentysty.