Hole

Jake

-Jeszcze się nie odczepiłaś? - spytał. Oj tak, jak zwykle dziewczyna za nim łaziła. Może to, że chciał umrzeć i mówił o tym w tak swobodnie było dziwne, jednak on miał to gdzieś.

Jane

Skrzywiła się.- Dobra, jak chcesz. Zabij się w spokoju, powieś się, strzel w łeb.- mruknęła stając na przeciw niego.- Najlepiej się naćpaj, nachlej i wypal kilogram papierosów, taki szybki zgon. I spełnisz swoje marzenie, umrzesz.- niemalże krzyknęła. Miała dość, no.

Jake

-Ciesze się, że mnie rozumiesz i poddajesz mi pomysły. - powiedział ze swobodą w głosie, po czym uśmiechnął się do dziewczyny .

Jane

- Jesteś bezczelny, głupi i jeszcze głupszy.- powiedziała z podniesionym głosem. Wyjęła pudełko z telefonem z torby.- Masz, nie chcę.- odparła wpychając mu pudło.- Miłego umierania.- prychnęła, cofając się. Poszła.

Jake

-Nie chcę tego. - powiedział, po czym rzucił to do tyłu, myśląc, że dziewczyna tam jeszcze stoi. Nagle jednak rozległ się głośny pisk. Chłopak odwrócił się niechętnie. Okazało się, że telefon wylądował na ulicy, i przejechał go samochód.

Jane

Obejrzała się jeszcze za siebie. Jeszcze tak niedawno mówił, że nie chciałby żeby jej coś się stało, a ona ma dopuścić do tego, żeby mu się coś stało? Prześledziła jeszcze wzrokiem chłopaka. W prawdzie nie miała, żadnych tak bliskich kontaktów, nawet nie byli przyjaciółmi, ledwo znajomymi. Włożyła dłonie do kieszeni kurtki, jeszcze trochę mokrej. Ruszyła dalej.

Jake

-Przez tą komórkę zdołowałaś mnie jeszcze bardziej. -krzyknął tak głośno, że nie tylko dziewczyna go usłyszała. Jednak po chwili szedł już dalej. Po chwili obrócił się i zobaczył, jak właściciel samochodu nerwowo zbiera kawałki komórki i woła Jane xdd

Jane

- Ja Cię zdołowałam? Jesteś nienormalny. Idź i się zabij.- krzyknęła go niego. Teraz się nie przejmowała tym, co inni pomyślą. Niech myślą co chcą. Jane słysząc wołanie faceta, podeszła do niego. Zaczęła z nim rozmawiać o telefonie.- To nie mój.- mruknęła jedynie.

Jake

Ledwo usłyszał to, co mówiła dziewczyna. Czy ona w ogóle zauważyła to, że był naćpany i być może nie mówił tego wszystkiego na serio? Po woli szedł gdzieś , choć sam nie wiedział gdzie.

Jane

- Niech go Pan wyrzuci.- warknęła na mężczyznę. Po chwili ruszyła do domu, nie przepraszając nawet za swoje zachowanie. Mruknęła coś nie wyraźnie pod nosem. Teraz tylko tkwiło jej w głowie jedno pytanie, praktycznie to dwa.

Katja

Łaziła i łaziła poszukując wśród Croppów, HaeMów, MooDoo itd. sklepu dla siebie. Myślała o jakimś muzycznym lecz jej uwagę przykuł sklep z kolekcją Iron Fist. Weszła i nie wiedziała od czego ma zacząć.

Martha Obentley

Martha błądziła po centrum, nie za bardzo wiedząc, co ma ze sobą zrobić. Spoglądała na niektóre wystawy, czasem dziwiąc się, jak można założyć na siebie coś takiego. Wreszcie opadła na ławkę, spojrzała na godzinę. Minęła dopiero godzina? A jej się wydawało, że jest tutaj wieczność.

Katja

Wyszła z pełnymi siatami kolców, pieszczoch, skór i innych takich. Szła zastanawiając się ile pieniędzy wydała, nie zauważyła, że po drodze z siatki wypadła jej kurtka z ćwiekami.

Martha Obentley

Siedząc tak i obserwując ludzi, zauważyła, że z siatki nieznajomej dziewczyny wypadła kurtka. Najwidoczniej tego nie zauważyła, bo poszła dalej. A ona siedzieć bezczynnie nie będzie, więc dźwignęła się z ławki, podniosła kurtkę i dogoniła dziewczynę.
-Hej. Wypadła Ci kurtka z siatki. - poinformowała ją, podając jej zgubę.

Katja

Zauważyła ową dziewczynę. - O, dzięki wielkie, jestem nowa więc się nieco gubię ^ ^ - oznajmiła i wzięła to co zgubiła. Nie wiedziała czy ma się przedstawiać, czy tylko podziękować i odejść. Zdecydowała się na to pierwsze. - Katja jestem.