Kawalerka.

Martha Obentley

Odstawiła szklankę na bok i spojrzała na niego. Nic nie powie, pomilczy, czasem trzeba, a dla niej to jest teraz odpowiednia pora. A może jednak.
-Skoro tak Ci się z nią podobało, to idź jej szukać. - mruknęła, odwracając wzrok za okno. Teraz pomilczy.

Cristian Verso

- Kochaanie, żartowałem no. Przecież.- odparł. Pogładził dłonią policzek.- Ej no.- dodał po chwili. No właśnie, ej no, przecież idiota nie rozumie co robi.

Martha Obentley

-Ha, teraz to kochanie, tak? Idź sobie. Nie lubię Cię. - teraz to mu tak szybko nie wybaczy, nie ma moowy, opcji takiej nie ma. xd Zaczęła lekko wymachiwać nogami w powietrzu, nadal patrząc za okno.

Cristian Verso

- No, kochanie.- przytaknął uśmiechając się szeroko. Chłopak usiadł na krześle, przypatrując się dziewczynie.

Martha Obentley

Martha zaczęła cicho nucić sobie melodię jakiejś piosenki, którą niedawno usłyszała. A Cristian to chyba nie wyszedł. Zerknęła w jego stronę. Mhm, siedzi. Spojrzała tam, gdzie ostanio zawiesiła swój wzrok. Ciekawe nawet takie to wszystko na zewnątrz.

Cristian Verso

- Ej, chcesz coś zjeść?- zapytał. On cały czas wylatuje z jedzeniem, ale trudno. Idioci tak mają.

Martha Obentley

Pokręciła przecząco głową. Tak, ten to zawsze z jedzeniem wyskoczy. Chociaż raz mógłby się postarać i wymyślić coś innego. Martha zeskoczyła z blatu, wróciła do salonu i zaczęła szukać jakiejkolwiek, choćby najmniejszej, kartki. No dobra, jakaś tam leżała na szafce. Wzięła długopis, który znajdował się przy niej i wróciła do kuchni. Usiadła ponownie na blacie, nie jej wina, że tak wygodnie, i zaczęła na owej karteczce coś rysować. Zawsze jakieś zajęcie.

Cristian Verso

Błądził wzrokiem po kuchni. Kto by pomyślał, że kuchnia może być, aż tak nudna. Chłopak wstał z krzesła, podszedł do radia. Włączył jakąś stacje, a niech coś tam leci. Bynajmniej nie jest cicho.

Martha Obentley

Zerkała co chwilę na chłopaka, bo na karteczce postanowiła narysować człowieka siedzącego przy stole. Nie był jakiś taki podobny, zwykły patyczak, ale zawsze coś. Nawet nie zwróciła uwagi, że Cristian włączył radio.

Cristian Verso

Nie, on nie umie usiedzieć na jednym miejscu. Cristian wstał, podszedł do okna.- I tak nie umiesz rysować.- stwierdził gapiąc się w okno. Ziewnął.

Martha Obentley

Wzruszyła ramionami, niezbyt przejmując się tym, co powiedział. Kiedyś mu coś namaluje, to zobaczy. Upiła trochę wody, zerknęła na chłopaka po raz enty, dalej rysując. Ładnie nawet to wygląda.

Cristian Verso

Odwrócił się w jej stronę.- Idę do sklepu.- uznał. Poszedł do salonu, chwycił jakąś bluzę.- Kupić Ci coś?- zapytał opierając się o futrynę drzwi do kuchni.

Martha Obentley

Pokręciła przecząco głową, rysując ostatnie kreski na kartce. Spojrzała na niego i uśmiechnęła się słodko. Ciekawe co tym razem ma zamiar kupić.

Cristian Verso

- Nie to nie.- mruknął. Popatrzył na bluzę, ee tam, sklep blisko. Pójdzie na bluzce w krótkim rękawku, nic się w końcu nie stanie. - To idę.- odparł wychodząc z mieszkania.

Martha Obentley

Tego to chyba pogięło totalnie. Teraz w krótkim rękawku na dworzu?
-Wariat. - powiedziała ze śmiechem na tyle głośno, że powinien usłyszeć zanim jeszcze wyszedł. A niech się później skarży, że źle się czuje czy coś. Odwróciła kartkę na drugą stronę i zaczęła rysować co innego.