Kawalerka.

Martha Obentley

-To idę spać. - odparła, oplatając rękami nogi. - A Ty mnie nie tykaj! - ostrzegła z powagą, lecz po chwili się uśmiechnęła i zamknęła oczy.

Cristian Verso

Wzruszył ramionami, jakby tez to był jego nałóg, nie ma co. Wstał i podszedł do okna, otworzył je na oścież. Wychylił się, a niech ta śpi.

Martha Obentley

Korzystając z okazji, położyła się na kanapie.
-Gdziekolwiek jesteś, nie zrób nic sobie. Żebym nie miała Cię na sumieniu później. - zachichotała, a zaśnięcie zajęło jej krótką chwilę.

Cristian Verso

- Mhm, napewno.- mruknął wracając do niej. Uśmiechnął się kątem ust, fajnie spała. Zrobi jej coś? Nie, nie zrobi. A mógłby. Łee tam, pewnie by oberwał. Odwrócił się na pięcie, poszedł do kuchni.

Martha Obentley

Dajmy na to, że minęło jakieś 20-30 minut :}

Martha otworzyła oczy, usiadła na kanapie i rozejrzała się krótko po pokoju. Przetarła dłonią oczy i w razie czego poprawiła fryzurę. Wstała z kanapy.
-Cristian? - poprawiła bluzkę i ruszyła szukać chłopaka.

Cristian Verso

- Nie ma mnie.- powiedział dosyć głośno. Uśmiechnął się pod nosem, grzebiąc w szufladzie. Tak, to był jego sposób na nudę. Szukał, szukał, a może znajdzie coś fajnego.

Martha Obentley

-A ja wiem, że jesteś. - uśmiechnęła się lekko i zauważyła skrawek chłopaka. Podeszła do niego od tyłu i przytuliła się do niego. W końcu miała to zrobić, no. Puściła go i stanęła obok z szerokim uśmiechem. - A jak Ci się nudzi to możesz zrobić śniadanie. - zachichotała.

Cristian Verso

- Sama sobie zrób.- odparł zamykając szufladę. Wyszczerzył zęby.- Tam jest chleb, masło, szynka, jajka. I chyba to wszystko.- dodał po kolei pokazując gdzie co jest. Nie miał za wiele, no ale zawsze coś, no nie? xd

Martha Obentley

-Twoja rodzina będzie miała z Tobą baardzo ciężko. - powiedziała z uśmiechem. Wzięła wszystko co potrzebne jej było do zrobienia kanapek i wzięła się do roboty. Zrobiła cały talerz kanapek i postawiła je przed chłopakiem. - Smacznego. - uśmiechnęła się szeroko i wzięła jedną kanapkę.

Cristian Verso

Wziął kanapkę.- Ale jak mnie otrujesz, to wiesz, pójdę do sądu, naskarżyć.- odparł od razu, a co, musi się bronić, w razie co. Ugryzł kanapkę.

Martha Obentley

-Nie wiem czy dasz radę. Bo wiesz, będziesz otruty, będziesz się źle czuć i w ogóle. - zachichotała. Podeszła do okna i ugryzła kanapkę, obserwując co sie dzieje na zewnątrz.

Cristian Verso

- O ile się oreintuję, mam numer do Twojej sąsiadki. Ona napewno mnie wyręczy.- odparl uśmiechając sie szeroko. Dokończył szybko kanapkę, wziął nastepną.

Martha Obentley

Skinęła głową z cwanym uśmiechem.
-No to teraz wiem co mam zrobić jak padniesz za chwilę trupem. - powiedziała, przyglądając się mężczyźnie za oknem. Skończyła swoją kanapkę i skrzyżowała ręce na piersi, nie odrywając wzroku od widoków na zewnątrz.

Cristian Verso

- On wcale nie jest ładny.- mruknął widząc obiekt, na który patrzy dziewczyna. Fakt, piekny to on nie był. Cristian dokończył śniadanie, można powiedzieć, że dobre, dobre. xd

Martha Obentley

-Liczy się też to co jest wewnątrz. Dla mnie mógłby być nawet pryszczatym rudzielcem, ale jakby był miły, zabawny i sprawiedliwy, mogłabym się z nim umówić. – wzruszyła lekko ramionami i po chwili zdała sobie sprawę z tego, co powiedziała. Jak to musiało zabrzmieć z jej ust. Zachichotała, obserwując jak pewien facet za oknem również śmieje się wraz z jakąś staruszką.