Massie.

Massie Carlson

Uśmiechnęła się szeroko.- Tylko wiesz, jak coś z szafy wyskoczy to się nie przestrasz.- wyszczerzyła zęby ruszając tym razem do drzwi przy głównym wejściu. Otworzyła je.- Dobra, idziesz pierwszy.- dodała, wskazując ruchem głowy na schody.

Mikael

Spojrzał na nią podejrzliwie, po czym zaczął schodzic po schodach na dół.
-A co trzymasz w szafach? - zapytał głośno nie odwracając się.

Massie Carlson

- Trupy.- odparła zachowując powagę.- Jedną szafę zostawiłam dla Ciebie. Ładną, taką ciemną, w jasne wzroki.- wyszczerzyła zęby chwytając za latarkę. Nie wiedziała nawet czy tam jest światło. Zamknęła za nimi drzwi, co spowodowało, ze było bardzo ciemno. Zaczęła schodzić za chłopakiem. Latarki jeszcze nie włączyła.

Mikael

-Nic nie widzę, widzę ciemnośc. - mruknął, gdy dziewczyna zamknęła drzwi. No cóż, może i ona znała rozkład piwnicy, on poruszał się kompletnie po omacku.
-Ups. - powiedział cicho potykając się o coś leżącego na ziemi.
-Tu jeden Ci wypadł z szafy. - powiedział łapiąc równowagę.

Massie Carlson

Włączyła latarkę, skierowała światło na ową rzecz.- A nie, trupy są tam.- wskazała ręką na róg piwnicy.- To jest, hm.. coś starego.- stwierdziła, nie mogąc określić co to jest.

Mikael

-Worek? - zauważył niepewnie. Cóż, rzeczywiście był to worek. Może trup jest w środku?
-Otwieramy? - zaproponował zerkając na Massie w słabym świetle latarki.

Massie Carlson

- Otwórz, mogę Cie uprzedzić, że tam są same nosy.- powiedziała chichocząc. Zacisnęła wargi by się nie zaśmiać głośniej. Zerknęła na niego, opierając się o ścianę. A co tam było naprawdę? Starocie, zapewne.

Mikael

Przyjrzał się workowi krytycznym wzrokiem.
-No, to sporo tych biednych ludzi załatwiłaś, jeśli tyle jest tych nosów. - stwierdził z rozbawieniem po czym przykucnął i rozwiązał worek. Zajrzał do środka.
-Chodź tu z latarką, nie widzę. - mruknął.

Massie Carlson

-Gwarantuję Ci, że kiedyś Twój nos też tam będzie.- odparła chichocząc. Podeszła do niego, zaświeciła latarka do worka. Przychyliła głowę, zerkając do środka. Nic szczególnego, jak dla niej.

Mikael

Zaczął wyjmowac z worka jakieś szmaty, papiery.
-No, to znaczy, że worek z nosami został skradziony. - poinformował ją.

Massie Carlson

Położyła dłoń na jego ramieniu.- Nie załamuj się dla Ciebie i Twojego nosa, znajdę drugi worek.- wyszczerzyła zęby, odchodząc gdzies dalej. Najprawdopodobniej tu będzie deska, w piwnicy. No tak, ale gdzie dokladnie.

Mikael

-No, to mnie podniosłaś na duchu. - mruknął cicho. Odsunął worek i jego zawartośc pod ścianę, podniósł się i ruszył za światłem latarki.
- I co? Jest gdzieś tutaj? - zapytał.

Massie Carlson

- Tu nie ma.- unała wskazując na jedną część piwnicy. Została druga. Ruszyła dalej, no tak, głupie baterie.- Chyba przeciągnie nam się to szukania, latarka padła.- poinformowała chichocząc.

Mikael

Jęknął cicho.
-No tak, zawsze mówiłem, że grunt to dobra organizacja. - stwierdził z rozbawieniem poruszając się po omacku po piwnicy. W pewnej chwili wpadł na coś, następne o coś się potknął, lecz wytrwale szedł przed siebie - przynajmniej zdawało mu się, że idzie przed siebie.

Massie Carlson

- Żyjesz?- zapytała chichocząc, obróciła się w jego stronę. Tak jej się zdawało, oczywiście. Ostrożnie przemieszczała się po piwnicy, odsuwając na boki wszystkie rzeczy, które są po drodze. Ściana, ups, chyba się z nią zderzyła.- Czuję ścianę.- powiedziała.