Blisko lasu.

William

To bardzo się ciesze,że zmieniłaś się na dobre-powiedział uśmiechając się.

Charlie

Ja też, ja też - powiedziała z uśmiechem. Położyła się na trawię i na chwilę zamknęła oczy lecz po chwili je otworzyła.

William

A ja najbardziej obawiam się tego jak zareagują moi starsi,jak im powiem że związałem się tutaj z kimś i już nie wrócę do Anglii-powiedział spuszczając głowę w dół.

Charlie

Na pewno nie będzie tak źle. Zrozumieją. Przecież jesteś dorosły i decydujesz za siebie - powiedziała z uśmeichem.

William

Tak,ale oni wszystko traktują poważnie.Że jeżeli z kimś jestem ,to musze wziąść z nią ślub i wgl,-powiedział mając dalej głowę w dół.

Charlie

Ślub - zapytała samą siebie. Na samą myśl o tym zrobiło jej się niedobrze.
Nie martw się jakoś to bedzie - powiedziała klepiąc chłopaka po ramieniu.

William

Nie będzie dobrze,dlatego nie mówie im ,że mam kogoś-powiedział kładąc się wygodnie na trawie.

Charlie

Kiedyś w końcu bedziesz musiał to powiedziać - powiedziała.

William

Kiedyś tak,ale nie teraz-powiedział i uśmiechnął się.

Charlie

Usmiechneła się do niego.
Mam wszystkiego dość. Nie chcę mi się żyć - powiedziała patrząc na chmury

William

A co się takiego stało,przed chwilą cieszyłaś się życiem-powiedział lekko zdziwiony.

Charlie

Wszystko się wali. Cały czas myślę o jednej rzeczy. Nie mam już na nic siły. Chyba najlepiej będzie to skończyć - powiedziała bezbarwnym tonem

William

Ale co skończyć,może najpierw powiedz mi co się stało...-powiedział próbując wyciągnąć coś od Weroniki.

Charlie

No wiesz. Od kąd ta Ania przyjechała to wszystko się wali. Robert mnie okłamał, że idzie się spotkać z kumplami, a okazało się, że się spotkał z Anią - powiedziała smutno. Mam ochotę wszystko skończyć.

William

Boże,co za idiota z niego-powiedział-Nie ma nic innego do roboty tylko spotykać się ze swoją była-powiedział waląc się w głowe.