Blisko lasu.

Cristian Verso

- A gdyby nagle się okazało, że... hm, coś tam się stało, co wymaga Twoich słów?- zapytał uśmiechając się szeroko.

Martha Obentley

Spojrzała na niego i przez chwilę się mu przyglądała. W końcu napisała:
Mogę odpowiedzieć kiedy indziej.
Wyszczerzyła zęby w uśmiechu, odkładając patyk obok napisanego zdania.

Cristian Verso

Skinął głową.- To ma też jakieś zalety, bo jeżeli na przykład oprę się o Ciebie, o.- oczywiście zademonstrował.- To możesz jedynie bić, a nie będziesz wrzeszczeć.- wyszczerzył zęby w dumnym uśmiechu.

Martha Obentley

Złapała za patyk.
Idź Ty precz!
Odsunęła chłopaka od siebie z uśmiechem i pomachała mu patykiem przed twarzą, wytykając język.

Cristian Verso

Chłopak złapał patyk jednym ruchem, oczywiście wyszczerzając zęby, a jak. Uśmiechnął się słodko.- Coś jeszcze wymyślę, a Ty zostaniesz bez narzędzia.- odparł.

Martha Obentley

Zrobiła naburmuszoną minę, ale zaraz się uśmiechnęła i napisała:
I bez patyka sobie poradzę. Zawsze zostają przecież palce.
Wyszczerzyła się, zerkając na Cristian'a.

Cristian Verso

-Zawsze mogę też trzymać Cię za dłonie.- zasugerował uśmiechając się nikle. Odłożył patyk gdzieś daleko od siebie i dziewczyny.

Martha Obentley

Można pisać jeszcze butem, ale wtedy zapewne nie będzie można się rozczytać. Oddaj mi mój patyk.
Spojrzała na chłopaka i zrobiła słodką minkę i zatrzepotała rzęsami, by ten oddał jej patyk.

Cristian Verso

- Pff, nie oddam Ci.- mruknął. No tak, chyba oboje tego nie przewidzieli, że mogła sama wstać i po niego pójść. Chłopak wyszczerzył się bezczelnie.

Martha Obentley

Proooooszę. Ja jestem zbyt leniwa, żeby wstać i go podnieść. Z resztą Ty masz do niego bliżej, więc dlaczego mam się męczyć?
Jak ją korciło, żeby coś powiedzieć, ale nie. Nie może. Zerknęła na chłopaka.

Cristian Verso

- A bo ja wiem, załóżmy, że jesteś młodsza. Starsi nie robią nic dla młodszych, o.- wymyślił. No cóż, też był uparty i leniwy.

Martha Obentley

Westchnęła, wstając. Podeszła do patyka i podniosła go, klepiąc jeszcze nim po głowie chłopaka. Usiadła na swoim miejscu.
Odzyskałam patyk, jestem happy. Ale jeszcze sobie pomilczę.

Cristian Verso

- A ile Ty masz w ogóle lat?- zapytał. Oparł się o nią kolejny raz, tak że siedział do niej plecami. Uśmiechnął się pod nosem.

Martha Obentley

55. Używam specjalnych maści od czarownicy, więc nie widać tego po mnie.
Ponownie dźgnęła go patykiem, ale tym razem w bok. Podparła dłonią głowę, uśmiechając się.

Cristian Verso

- Łee, to nie jest tak źle. ja tam mam 87. Przed Toba jeszcze połowa życia, kochana.- powiedzial przyjmując glos starca, takiego na prawde po 87- tce.