Szpital

Jake

Przytaknął jej cicho. Po czym zamknął oczy. Strasznie bolała go lewa ręka, ale nie miał zamiaru dzielić się tym z dziewczyną. Miał nadzieję, że lekarz niedługo do niego przyjdzie, chciałby się w końcu czegoś dowiedzieć.

Juliett

Obserwowała z niepokojem jego twarz, w końcu wstała z taboretu i przykucnęła przy łóżku.
- W porządku? - zapytała cicho, palcami muskając delikatnie jego dłoń.

Jake

- Skłamałbym mówiąc, że jest wszystko w porządku. - powiedział. Ale co miał jej powiedzieć? Że ma coś z nogami, że ich nie czuje? Że może być inwalidą? Niee, nie miał zamiaru jej o tym mówić.

Juliett

Zagryzła lekko dolną wargę. Coś było nie tak, widziała to po nim, chociaż co - tego jeszcze nie wiedziała.
- Chcesz, żebym poszła po lekarza? - zapytała cofając rękę.

Jake

- Taa - mruknął. I tak oto dowie się, co mu jest. Trudno. A potem jeszcze zostawi go tak samo, jak zostawiła go Jane. Takie było jego życie, z tym się trzeba było pogodzić.

Juliett

Skinęła krótko głową, po czym podniosła się i wyszła z sali. Wróciła po krótkiej chwili prowadząc młodego lekarza.
- Chcesz, żebym wyszła? - upewniła się patrząc na Jake'a.

Jake

-Jak chcesz, nie musisz. - powiedział, po czym spojrzał się wyczekującym wzrokiem na lekarza.

Juliett

Skinęła głową i usiadła z powrotem na taborecie. Skoro jemu to nie przeszkadzało to nie zamierzała wychodzić, chciała dowiedzieć się co mu jest. Spojrzała na lekarza wyczekująco.

P.S. Ty pisz lekarzem, ja tam nie wiem co chcesz

Jake

Ja właśnie nie wiem, co mam pisać xd
Lekarz zaczął coś gadać o tym, że chłopak będzie musiał jeździć na wózku, że ma coś z nogami itp. , czyli wszystko to, co słyszał. -Jednak jesteśmy pewni, że może pan wrócić do zdrowia, no i znowu chodzić. - powiedział na koniec lekarz, uśmiechnął się, po czym wyszedł z sali. Jake spojrzał się niepewnie na dziewczynę.

Juliett

Odprowadziła lekarza spłoszonym wzrokiem, po czym przeniosła wzrok na chłopaka.
- Będziesz chodzić. - zasugerowała nieśmiało, niepewna, jak chłopak zareaguje na tak istotne wiadomości dotyczące jego przyszłości.

Jake

- Będę... nie będę... - powiedział, po czym przeniósł wzrok z dziewczyny na okno. Dopiero teraz przypomniał sobie o Anett, na pewno będzie zła, że rodzice mają przyjechać.

Juliett

- Będziesz. - powtórzyła cicho z popłochem uświadamiając sobie, że pod powiekami czuje napływające jej do oczu łzy. Zamrugała gwałtownie i podobnie jak on spojrzała w okno nie chcąc, by to zauważył.

Jake

Nic nie powiedział, nie miał zamiaru. Co by miał teraz powiedzieć? Po chwili zamknął oczy, i nie wiadomo kiedy - zasnął.

Juliett

W końcu odwróciła się od okna. Uchyliła usta chcąc coś powiedzieć, gdy uświadomiła sobie, że chłopak zasnął. Podeszła do niego bliżej i uważnie mu się przyjrzała, wodząc spojrzeniem po jego pobladłej twarzy i zadrapaniach.

Jake

*Powiedzmy, że minęła jakaś godzina, coś w tym stylu.

*
Chłopak zbudził się, lecz nie otworzył oczu. Leżał tak, przez jakiś kwadrans, myśląc o wyjeździe. W końcu je otworzył. Rozejrzał się po ciemnej sali, jednak nie dostrzegł nigdzie dziewczyny.