Las

Martha Obentley

-Na pewno. - przyznała. Westchnęła cicho, przymykając oczy. Gdy poczuła promienie słońca, przebijające się przez korony drzew, uśmiechnęła się do siebie.

William

A jak sądzisz był bym dobrym chłopakiem dla jakiejś dziewczyny?-zapytał

Martha Obentley

-Myślę, że tak. Wydajesz się być miły, opiekuńczy. - powiedziała, prostując nogę. Zerknęła na chłopaka.

William

Dzięki ,za te słowa-powiedział-Wiesz ,chyba mam dla tego psa ,bo czuję się samotny.

Martha Obentley

-Dlaczego samotny? Z pewnością masz dużo przyjaciół, znajomych. No i na pewno znajdziesz kiedyś tą jedyną. Może ona gdzieś na Ciebie czeka. - powiedziała z uśmiechem.

William

Mam kilku przyjaciół,ale co z tego kiedy jestem u siebie w domu mam tylko Rocka.-powiedział ze smutkiem.

Martha Obentley

-Ciesz się, że masz w ogóle kogoś w domu. Ja na przykład w chłodne, zimowe wieczory nie mogę przytulić się nawet do psa. - powiedziała, chichocząc na swoje słowa

William

To może weźmiesz jakiegoś psa ze schroniska?-zapytał

Martha Obentley

-Na tą chwilę nie ma tam żadnego, który by mnie naprawdę zainteresował. - odpowiedziała. - Jestem tam wolontariuszką. - dodała z uśmiechem. - A Ty gdzieś pracujesz? - spytała.

William

Eeeee....Musieliśmy się mijać. Bo ja w schronisku jestem weterynarzem-powiedział

Martha Obentley

-A pracujesz tam od dawna? Ja dopiero co zaczęłam wolontariat. - powiedziała, wodząc wzrokiem za wszystkim, co się ruszało.

William

Też dopiero co zaczołem-powiedział z uśmiechem

Martha Obentley

Również się uśmiechnęła.
-Co robimy? - zapytała po krótkiej chwili ciszy, spoglądając na Will'a.

William

Nie wiem,może nauczysz mnie rysować?-zapytał

Martha Obentley

-Każdy umie rysować. - zachichotała. Otworzyła zeszyt na czystej stronie i podała go chłopakowi wraz z ołówkiem. - Na początek może narysuj to drzewo. - powiedziała, wskazując na wybrany obiekt do rysowania.