Mały park.

Martha Obentley

- Z pewnością musiałabym pokazać jakieś swoje bazgroły, ustalić wszystkie szczegóły, podpisać papiery, może jeszcze popracować trochę w tej galerii, tak na początek - wzruszyła ramionami. Ona sama dokładnie nie wiedziała na czym to wszystko będzie polegać, skontaktowanie się z właścicielem zawsze odkłada na potem, choć wie, że musi zadzwonić do niego jak najprędzej.

Cristian Verso

Kiwnął głową.- No to świetnie.- podsumował szczerząc się. - Moja artystka.- dodał zaraz poruszając szybko brwiami. Uśmiechnął się szeroko, przerzucił wzrok na ludzi w parku przed nim.

Martha Obentley

- Jaasne - przeciągnęła ze śmiechem, a następnie powiodła wzrokiem gdzies w dalsze rejony parku. - A ja mam powiedzieć mój barman? - zapytała z zaciekawieniem, unosząc brew. Spojrzała na Cristiana i uśmiechnęła się do niego.

Cristian Verso

Wzruszył ramionami.- Jeżeli chcesz. - odparł krótko. Uśmiechnął się kątem ust do Marthy, przenosząc wzrok na nią, jednak nie na długo. Spojrzał też na zdarzenie za nią. Hm, ciekawe. Tak zimno, a dzieci bawią się na placu zabaw. Takim to jeszcze dobrze.

Martha Obentley

- A co mi tam, mój barman - wyszczerzyła zęby w uśmiechu. - Nieznośny, niemożliwy, wykańczający, nieobliczalny barman - dodała zaraz, chichocząc. Pewnie mogłaby zapisać całą kartkę z przymiotnikami na temat Cristiana, ale nie miała kartki i troszkę więcej czasu.

czy tylko jak "kocham" dzieci w wieku 3-4 lat, które ciągają człowieka cały czas w to samo miejsce, zadają te same pytania i po 30min człowiek ma ochotę je zakneblować? : ) xd

Cristian Verso

- Jaki tam nieznośny.. niesamowity.- poprawił z wielkim uśmiechem na twarzy. Trzeba się trochę wykazać tą wysoką samooceną. Często dosyc i praktycznie nieustannie w jego przypadku.

Ja mam jeszcze takiego brata xd

Martha Obentley

Skinęła niechętnie głową. Niech uważa co chce, ona i tak swoje wie. Ta myśl chyba towarzyszy im od samego początku..
- Niesamowity inaczej - stwierdziła nagle. Spojrzała na chłopaka i uśmiechnęła się złośliwie. Swego bronić trzeba.

to faaaajnie xd hahaha : D

Cristian Verso

Zaśmiał się pod nosem.- Tak niesamowity, aż nie do pojęcia.- poprawił po raz kolejny. Szturchnął ją zaczepnie łokciem, poruszając przy tym kilka razy brwiami.

Martha Obentley

- Tak, tutaj się zgodzę. Powinni poddać Cię jakimś badaniom, jesteś nie do ogarnięcia. Tak niesamowitego człowieka nie było jeszcze na ziemi - dodała, również go szturchając. - Ten blask... razi w oczy - stwierdziła z poważną miną, jednak po chwili poslała delikatny uśmiech.

Cristian Verso

- Oczywiście.- powiedział pewnie. Wyprostował sylwetkę i pewnym krokiem poszedł na przód, ciągnąc za sobą Marthę.- Ale tam pomijając mnie, coś poza tą galerią ciekawego?- zapytał uśmiechając się kątem ust.

Martha Obentley

- Raczej nie, przynajmniej ja o niczym nie wiem - odparła. Co ciekawego może być, kiedy człowiek przesiaduje w dużym mieście, nie ma nic do roboty, a w jego życiu zupełnie nic się nie dzieje. Martha zaczęła nucić pod nosem jakąś spokojną piosenkę, którą rano usłyszała w radiu. Wlepiła wzrok w czubek kozaków, lekko wymachując ich dłońmi w przód i w tył.

Cristian Verso

Przetarł dłoń o dłoń.- Znowu robi się zimno, lada moment znowu będzie śnieg.- mruknął, jakby sam do siebie. Włożył dłonie do kieszeni. Zerknął przelotnie na Marthę, a następnie na ludzi, którzy już powoli zbierają się z parku.

Martha Obentley

- Oby nie - powiedziała, unosząc wzrok w górę i kontrolując sytuację. Na samą myśl o powracającym śniegu i mrozach przechodziły ją ciarki. Niech wracają ciepłe dni, zdecydowanie. - Pracujesz dzisiaj? - zapytała po chwili, spoglądając na chlopaka.

Cristian Verso

Pokręcił przecząco głową.- Dzisiaj kumpel ma zmianę.- odparł. Jak dobrze tak pracować we dwójkę, czy trójkę. - A co?- zapytał zaraz, patrząc na dziewczynę. Usmiechnął się do niej.

Nie mam weny na to, jak on moze sie zachowywac, jak jakby idac xd

Martha Obentley

rozumiem ten ból... xd

- Nie, nic, po prostu pytam - odpowiedziała, siląc się na uśmiech. - Zbieramy się stąd? - zapytała. Takie spacerowanie nie miało sensu, gdyby jeszcze pogoda była inna. A jak człowiek nie ma na co narzekać, to narzeka na pogodę.