Sosnowy park.

Isabelle

- Tak tak...pewnie, ekspertko od uczuć - odparła i wbiła wzrok w gwiazdy. Sama nie wiedziała jak to się potoczy dalej. Lubiła Peter'a, w końcu pomaga jej z alkoholem. Po za tym nie będzie ukrywać że jest nawet przystojny. - Marzycielki z nas - dodała po chwili milczenia.

Charlie

- Znam ten twój uśmeich i wiem, że to oznacza, że ktos ci sie podoba. - powiedziała.
- Masz racje - dodała przymykając oczy.

Isabelle

- Ja się wcale nie uśmiecham - odpowiedziała i zaraz na jej twarzy pojawił się uśmiech. - No dobra...może trochę, ale trochę - powiedziała i zerknęła na nią. - A tobie? - zapytała.

Charlie

- Ale to trochę wszystko tłumaczy - powiedziała.
- Mi nikt się nie podoba i nie spodoba- dodała słysząc jej pytanie.

Isabelle

- Nikogo nie masz na oku? - zapytała. Była zdziwiona, zwykle to ona nie miała nikogo na oku, Charlie zawsze miała wielu na oku. - Znajdziesz kogoś...to będzie ktoś szalony, pełny energii... - powiedziała i na jej twarzy juz widniał uśmiech.

Charlie

- Tak wiem wiem, to zawsze ja miałam wielu na oku - powiedziała wyszczerzając zęby w uśmeichu.
- Dzięki, wole żyć w samotności - dodała. Pierwszy raz od jakiegoś czasu była szczęśliwa. Najwidoczniej siostra tak na nią działała.

Isabelle

- E tam... - mruknęła i rozejrzała się dookoła, - ciemno...wszyscy śpią, teraz morze oddaje ciepło - dodała i zerknęła na siostrę. - Masz ochotę na nurkowanie? - zapytała. Miała nadzieje ze jej nie odmówi, jak były młodsze, często nurkowały wieczorami, a gdy wyłowiły jakieś kamienie, mówiły ze to perły.

Charlie

- chodźmy - powiedziała. Uwielbiała nurkować razem z siostrą. Wstała i pomogła wstać siostrze.

Isabelle

- Dzieki - odparła, gdy siostra jej pomogła wstać. - Ruszajmy - dodała i razem z siostrą podążyła w kierunku plaży.
//pisz pierwsza//

Phoebe Jones

Już od dłuższego czasu przechadzała się po parku. W mieszkaniu wciąż nie wszystko rozpakowane, ale oczywiście Phoebe woli pójść sobie na spacer niż raz wszystko ogarnąć i mieć spokój. Jak tylko ma możliwość ucieczki od robienia porządków, to zaraz to robi. No cóż, cała ona. Po kilkunastu minutach dziewczyna trochę zmęczona wędrówką postanowiła usiąść na pobliskiej ławce. Gdy to zrobiła, oparła o nią głowę i przymknęła oczy, zatapiając się w rozmyślaniach.

Hyo

Przechadzałam się wolnym krokiem po parku, powoli poznając to miejsce. Pogoda była chłodna, ale nie miałam jeszcze ochoty wracać do mieszkania. Chcąc sprawdzić, która godzina, wyciągnęłam telefon z torebki, ale ku mojemu nieszczęściu wyślizgnął mi się z rąk i upadł mocno o ziemię, zaraz obok ławki, na której ktoś siedział.
Czując się jak ostatnia oferma, przykucnęłam szybko, chcąc jak najszybciej opuścić to miejsce.
Co za wstyd.

Phoebe Jones

Phoebe podskoczyła na ławce, słysząc, że coś uderzyło o chodnik w pobliżu ławki, na której siedziała. Gdy otworzyła oczy, spostrzegła drobną dziewczynę, która właśnie sięgała po swój telefon, domyśliła się, że przed chwilą opuszczony. Phoebe uśmiechnęła się na ten widok. - Hej, uhm.. mogę jakoś pomóc? - spytała patrząc przyjaźnie na dziewczynę. Następnie przeniosła wzrok na poszkodowaną komórkę.

Hyo

Podniosłam szybko głowę w górę, po czym pokręciłam nią. Zrobiło mi się głupio.
- Nie, chyba nie... - mruknęłam.
Postukałam w urządzenie parę razy, mając nadzieję, że się nie popsuło.

Phoebe Jones

Przyjrzała się telefonowi. - Chyba nawet nie wygląda na poważnie uszkodzonego - odparła po chwili i spojrzała na dziewczynę. Widząc, że jest trochę spłoszona uśmiechnęła się do niej i zaraz powiedziała: - Spokojnie, to się może każdemu zdarzyć. I możesz być pewna, że nie pomyślałam przez to, że jesteś jakąś łamagą - zaśmiała się. - No a tak poza tym to Phoebe jestem - dodała po chwili, podając dziewczynie rękę. Uśmiechnęła się szeroko.

Hyo

- Oby... - mruknęłam cicho, chowając komórkę do torebki.
Spojrzałam na dziewczynę - pewnie mówiła tak tylko z grzeczności.
- A ja Hyo - odparłam i uścisnęłam dziewczynie rękę niepewnie. Uśmiechnęłam się lekko.