Małe mieszkanko.

Juliett

Założyła ręce na piersi, nie odezwała się ani słowem. Spokojnie odwróciła się i poszła do łazienki, gdzie w dalszym ciągu leżała jej kurtka. Cóż, wyglądało na to, że nie ma już co tu robić, skoro chłopak się wynosi.

Jake

Chłopak spojrzał na zegarek. Zbliżała się 6, więc pewnie będzie musiał udać się do siostry na pieszo. Spojrzał jeszcze na Juliett. Nie wiedział co ma robić, ona była inna. Jeszcze nikt nie zachowywał się jak ona. Stał tak w drzwiach łazienki, obserwując dziewczynę.

Juliett

Nieświadoma, że chłopak stoi w drzwiach wzięła do ręki kurtkę. Tak, wyschła, podobnie jak sweter. Wciągnęła go przez głowę, dłonią poprawiła niedbale włosy, które przy tej okazji jak zawsze zaczęły się elektryzować, po czym wsunęła ręce w rękawy kurtki.

Jake

-Kolejne przeprosiny by nic nie zmieniły, nie? - zapytał. Właściwie nie wiedział po co to zrobił, chciał przecież oszczędzić dziewczynie kłopotów i zniknąć z jej życia.

Juliett

Poderwała gwałtownie głowę, spojrzała na chłopaka. przyjrzała mu się krótko jakby chcąc sprawdzić czy narkotyki przestały już działać, czy za chwilę znowu usłyszy coś czego usłyszeć by nie chciała.
- Nie musisz mnie za nic przepraszać. Wiedziałam w co się pakuję, kiedy nie dałam Ci spokoju po tym, jak mi powiedziałeś. - zauważyła zgodnie z prawdą.

Jake

-Chciałbym, a raczej wolałbym, żebyś o niczym nie wiedziała. Nie wiedziałabyś i nie musiałbym myśleć tylko o tym, że cię ranię. - powiedział. Nie wiedział czy narkotyki jeszcze działają, był jednak świadomy każdego swojego słowa.

Juliett

Spojrzała w lustro.
- A ja cieszę się, że wiem. I tak byś mnie ranił a w ten sposób przynajmniej mogę mieć nadzieję, że robisz to w pewnym sensie nieświadomie. - zauważyła z niepokojem w oczach.

Jake

Był bezsilny. Nie wiedział, co ma robić, co powiedzieć. -Jak kurtka? - zapytał od tak, chciał podtrzymać rozmowę.

Juliett

Skinęła głową i uśmiechnęła się leciutko, ledwie unosząc kąciki ust do góry.
- Już wyschła. Miała sporo czasu. - zauważyła podchodząc do drzwi, a tym samym do chłopaka. Zatrzymała się przed nim, przechyliła lekko głowę.
- I nie miej takiej miny. Wbrew pozorom nie jestem aż tak słaba, na jaką wyglądam. - zapewniła go uśmiechając się nieco szerzej.

Jake

Uśmiechnął się, a właściwie zmusił się do tego uśmiechu. Od kluczył drzwi, wypuszczając tym samym dziewczynę. Po chwili sam wyszedł. -Zobaczymy się jeszcze? - zapytał, chodź wiedział, że jest to nieodpowiednie pytanie.

Juliett

Wyszła na zewnątrz, zapięła kurtkę i odwróciła się do niego.
- Oczywiście. Nie sądziłeś chyba, że tak łatwo się mnie pozbędziesz? - tym razem rzeczywiście się uśmiechnęła, naturalnie i niewymuszenie.

Jake

Również uśmiechnął się szczerze. Dzisiejszy dzień był trudny, i niewątpliwie dziwny. -A więc,, do zobaczenia. - dodał, po czym ruszył w kierunku nieoświetlonej części korytarza.

Juliett

- Do zobaczenia. - obrzuciła go jeszcze krótkim spojrzeniem i wyszła na dwór. Zmrużyła oczy i podniosła kołnierz kurtki, gdy śnieg uderzył w nią gnany podmuchami silnego wiatru.

Juliett

Stanęła pod drzwiami. Właściwie nie miała żadnego powodu by sądzić, że chłopak jeszcze tu będzie, ale postanowiła spróbować - nie znała innego sposobu by go znaleźć. Zapukała do drzwi.

Jane

Dziewczyna weszła do bloku, zwinnym ruchem poruszała się po schodach. Dochodząc do drzwi, wyszukała klucze do mieszkania Jake'a. Spojrzała na dziewczynę, widocznie czekającą na chłopaka.- Hm, cześć.- przywitała się jedynie, bez zbędnych pytań, co o dziwo się stało. Odkluczyła drzwi.