My House

Isabelle · Gość

Spojrzała na niego, inaczej się zachowywał i nic jej nie powiedział. Wstała z krzesła i weszła do łazienki, zamknęła drzwi i wyczyściła nosa, coś ją chyba złapała. Chciała wyrzucić chusteczkę, lecz zauważyła w śmieciach strzykawkę. Stała jak osłupiała, wyszła z łazienki i podeszła do niego, - czemu strzykawka leży w śmieciach? co ty ukrywasz? - zapytała, musiała się dowiedzieć.

Henry

Podgłośnił muzykę, powiedział do niej - Nic nie słysze! - pokazał na ucho. Nie chciał jej martwić, a szczególnie żeby siedziała przy łóżku szpitalnym i płakała co noc. Postanowił, gdy będzie odpowiednia chwila.

Isabelle · Gość

Wyrwała mu pilota i wyłączyła, - nie zachowuj się jak dziecko, po co ci strzykawka? - zapytała, nie zamierzała mu tego puścić, musi sie dowiedzieć, choćby miała się z nim pokłócić.

Henry

Gwałtownie wstał z fotela, wziął kurtkę i ubrał buty, zanim wyszedł powiedział do niej - Chroba mi sie nawraca - i wybiegł z trzaskiem drzwi. Zaczął szybkim krokiem iść przed siebie.

Isabelle · Gość

Domyślała się, ale i tak była zszokowana. Wybiegła szybko za nim i zatrzymała, - Hej, nie możesz normalnie o tym ze mną pogadać? musisz uciekać - zapytała.

Henry

Spojrzał głęboko w jej oczy - A co mam powiedzieć? Że za niedługo, zamiast męża będziesz mieć warzywo przykute do łóżka? Tego chcesz, prawda? Będziesz siedzieć do końca mojego życia płacząc co noc, jak za mną tęsknisz... - powiedział to, a łzy same pojawiły się mu w oczach. Przecież on nigdy nie płakał, a jednak musiała nadejść ta chwila.

Isabelle · Gość

- Henry, ja Cię Kocham i nigdy się to nie zmieni, a nawet jeśli choroba się nawróci, to przejdziemy przez to razem - powiedziała i przytuliła się do niego, chciała by wiedział ze ma w niej oparcie.

Henry

Przymknął oczy, wtulił się w nią. Wziął ją pod rękę - Teraz idziemy coś zjeść kochana moja. - mruknął, okrył ją swoją kurtką. Zaczęli razem iść w stronę restauracji.

Isabelle · Gość

Uśmiechnęła się i objęła go ręką, - Kocham Cię - szepnęła mu na ucho i pocałowała. Ruszyła razem z nim, tam gdzie ja prowadził.

Henry

_________________

Tak długo tutaj go nie było, miał nadzieję że choroba już się nie nawróci. Wszedł do domu z dwiema torbami ciuchów, westchnął stojąc w salonie. Te wspomnienia... Miał nadzieję, że Isabella nie zapomniała o Nim bez odwrotu. On o Niej ciągle myślał, a o wiele bardziej Kochał niż wcześniej.

Isabelle · Gość

Dzień wcześniej przyjechała, nie miała pojęcia ze jeszcze kiedyś zobaczy Henry'ego. Była w domu Henry'ego bo pomyślała ze zrobi porządek na jego ogródku. Siedziała na dworze, muzyka włączona zagłuszała całkowiecie, więc Isabell nie usłyszała ze ktoś wszedł. Robiła coś przy roślinach, wyrwane chwasty odkładała na bok i dalej porządkowała grządki.

Henry

Był lekko zdziwiony, muzyka włączona choć go tyle czasu nie było? Uśmiechnął się nikle, muzykę wyłączył. Przeszedł kuchnie, salon. Zaczął się rozglądać po ogrodzie, musiał przyznać, że troche go zaniedbał. Zrobił ostrożnie kilka krokóe w przód, ujrzał Isabellę odwróconą w strone grządek.

Isabelle · Gość

Gdy tak zrywała chwasty, usłyszała ze nie gra już muzyka zdziwiła się, bo nikogo oprócz niej tu nie ma. Pomyślała ze pewnie już koniec płyty, lub zepsute. Wzruszyła ramionami i wstała, jedną grządke juz zrobiła, przeszła do drugiej i zaczęła ją porządkować.

Henry

Zaśmiał się, lecz tak by dziewczyna nie usłyszała. - A pani tak zamierza szperać w moim ogródku ciągle? - zapytał patrząc na nią. W oczach miał to coś, co kiedyś... Kiedy ją poznał. Brakowało mu jej dotyku.

Isabelle · Gość

Przestraszył ją, niespodziewała się ze tu ktoś będzie, niestety wpadła w jakies krzaki. Wyszłą szybko z nich i zaczęła otrzepywać się w liści i płatków, - Aaa....y to wiesz kiedy wejść - mruknęła jednak dopiero po chwili trafiło do niej ze to Henry.