Shenae i... [kiedyś Jacoba]

Shenae

- Chyba każdy człowiek powinien myśleć o sobie, nie?- zapytała prychając pod nosem. Po co on tu jest, tylko życie niszczy pomyślała. Oh, te rozkapryszone nastolatki.
- Chyba pójdę gdzieś się przejść. Jeżeli nie pójdziesz ze mną, nie powiem nic rodzicom. - uznała krótko. Objechała chłopaka ostatni raz wzrokiem, po czym poszła na górę. Tradycyjnie. Po torebkę. Kiedy zeszła na dół, powiedziała - To, pójdę gdzieś do parku, czy coś. - skwitowała.

Jacob Shepard

Kiwnął jedynie głową. -Ja też wychodzę, ale nie martw się, idę po prostu na miasto, coś zjeść. - mruknął. Cóż, dziewczyna raczej powinna wiedzieć, gdzie chłopak się znajduje, tak na wszelki wypadek. -W razie czego znasz mój numer. - dodał jeszcze, wychodząc już z domu.

Shenae

- Ok.- mruknęła. Prawie niedosłyszalnie. Hm, sądziła, że ten będzie za nią chodził. Dobrze, bardzo dobrze. Jest wolna, a jeśli coś się stanie to będzie na niego. Jeszcze lepiej. Shenae uśmiechnęła się do siebie, po czym przerzuciła torebkę przez ramię i wyszła z domu. Prawo, lewo, prawo, lewo.. prawo. Okej, idzie na prawo. Telefon ma, więc zapewne zadzwoni, gdy się zgubi. A zgubi się na pewno.

Shenae

Przyjechali do domu. Kiedy chłopak otworzył drzwi, dziewczyna wysiadła i udała się pod drzwi do domu. Poczekała chwilę na chłopaka, w końcu on chyba miał klucze.. jedynie, że ona je miała. A tam, i tak jest bardzo zakręcona. W każdym razie, czekała na J.

Jacob Shepard

Nie spojrzał nawet na dziewczynę. Bez słowa otworzył drzwi i wsunął się do środka. Nie wiedział, czemu słowa dziewczyny go tak bolały, przecież przyjaciółmi byli dawno temu, i wiele się zmieniło przez ten czas.

Shenae

Weszła za nim. Zamknęła za dobą drzwi.
- Mm, później.. będę chciała pogadać.- rzuciła jedynie. Jak na razie zdjęła buty ze stóp i poszła, jak najprędzej na górę. Nawet nie chciało jej się otwierać tych chorych walizek. Zwaliła niektóre tylko z łóżka, a sama położyła się na nim. Cholera. Było dobrze, a tu znowu coś..

Jacob Shepard

Nie zwrócił uwagi na to, co powiedziała dziewczyna. Przeszedł do kuchni i napił się jakiegoś chłodnego napoju, po czym zerknął na basen. Hm, nie mógł przecież stać tak nieużywany. Jacob z odpowiedniej walizki wyjął co trzeba i już po chwili nurkował w basenie, nie myśląc o niczym.

Shenae

Nastolatka wstała z łóżka. Nawet, gdyby chciała, nie potrafi zasnąć. Zeszła na dół. Podobnie, jak chłopak, napiła się czegoś, po czym skierowała się w stronę salonu. Zauważając chłopaka w basenie, zatrzymała się na chwilę, by popatrzeć. Oh, jakie to banalne, ale normalne. Nastolatka stała i patrzała. Mniej więcej przypominając sobie to co było kiedyś. Oj, pamięć ma słabą, rzeczywiście.

Jacob Shepard

Chłopak zauważył dziewczynę, jednak nie wyszedł z wody. Dopiero teraz zaczął zastanawiać się, czy porzucić tę pracę, czy nie. Pewne było, że z łatwością znalazł by sobie coś innego, ale czy chciał to robić?

Shenae

Shenae zapukała lekko w szybę, na tyle, żeby zdołał to usłyszeć. Wolałaby teraz porozmawiać. Nie wie, jak to będzie wyglądać, a to jest najgorsze. Przecież.. podobno z Shenae nie da się rozmawiać. Nastolatka przestąpiła z nogi na nogę. Zapukała po raz kolejny.

Jacob Shepard

Wyszedł w końcu, owinął się recznikiem i podszedł do Sheane. -No? - zapytał, po czym przeszedł do salonu i usiadł na jednym z foteli.

Shenae

- Co dokładnie powinnam wiedzieć o tym, co było kiedyś?- zapytała podążając za nim. Hm, teraz zdaje się, jakby była miła i fajna, może i tak jest.. teraz i w tej chwili. Usiadła na fotelu na przeciw chłopaka. Spojrzała na niego wyczekującym wzrokiem.

Jacob Shepard

-Oh, powinnaś wiedzieć bardzo wiele. I wiesz co? Twoi rodzice wcale nie są tacy fajni - powiedizał, poczym uśmiechnął się złośliwie. -A ty... ty powinnaś być teraz w pokoju i szukać nowej niańki, ja rezygnuję. - powiedziawszy to, chwycił swoją walizkę i przeszedł z nią do pokoju, który najwidoczniej miał być jegto pokojem, po czym starnnie zamknął za sobą drzwi.

Shenae

- Pytałam, co powinnam wiedzieć, a nie robić.- mruknęła. Wstała i skierowała się za nim. Weszła do pokoju chłopaka, bez pukania, oczywiście.
- Ja rozumiem, że Ci się nie podoba i okej, Twój wybór. Ale.. jedynie pytam, co powinnam wiedzieć. To chyba możesz mi powiedzieć, tak?- zapytała. Skoro tyle wiedział, a ona tyle, co pamięta i to jeszcze, jak przez mgłę, to mógł jej przecież powiedzieć. Cokolwiek.

Jacob Shepard

-Nie mogę. - powiedział, po czym skrzywił się. -Czy mogłabyś wyjść? Zamierzam się przebrać. - mruknął.