Shenae i... [kiedyś Jacoba]

Jacob Shepard

-Pozwól, że cię wyręczę. I tak muszę wyjść, kupić jakiś obiad czy coś. - powiedział, i nie czekając na jej odpowiedź, wziął list z jej dłoni i zaczął iść w stronę drzwi. Już po chwili był na dworze, obejrzał się jeszcze za sobą, po czym wsiadł do samochodu. Do jedzenia na serio musi coś kupić, więc właściwie nie skłamał dziewczynie.

Shenae

Wzruszyła ramionami.- Wolałabym osobiście, ale no dobra.. okej. - odparła. Usiadła na kanapie, zjadła resztki popcornu i odniosła miskę do kuchni. Pokręciła się chwilę po domu. Chyba trzeba by było się rozpakować, choćby po to, by znaleźć swój strój kąpielowy. Shenae ruszyła na górę, do sypialni. Uh, dużo tych walizek. No cóż, kiedyś trzeba to zrobić. Zaczęła się rozpakowywać.

Jacob Shepard

Wrócił po około 20 minutach. Przeczytał list kilka razy, na szczęście nie musiał odpisywać od razu, miał dużo czasu na wymyślenie odpowiedzi na pytania dziewczyny. Pojechał do chińskiej knajpki i kupił coś w stylu obiadu dla siebie i dziewczyny. Wszedł bez słowa, po czym swoją porcję zostawił na stole w salonie,a dziewczyny schował w lodówce.

Shenae

Shenae uporała się z walizkami po jakiś.. hm, 49 minutach? Być może, w końcu dużo tego było. Dziewczyna zniosła puste walizki po schodach. Do piwnicy z nimi najlepiej.
- Jak do piwnicy?- zapytała. Sądziła, że tu taka jest, a nie za bardzo orientuje się jeszcze po domu. Uśmiechnęła się kątem ust do chłopaka.

Jacob Shepard

Wskazał jej ruchem ręki drzwi do piwnicy, które były obok niej. Nie odwzajemnił uśmiechu, bo po co? -Co do mojego odejścia... - zaczął po chwili, wciąż na nią spoglądając. Dziewczyna musiała podjąć w końcu jakąś decyzję.

Shenae

Otworzyła drzwi od piwnicy.- Rozmawiaj z rodzicami.- mruknęła. Nie chciała za nikogo decydować. Ona wie, jakie jest jej zdanie. Chłopak pewnie też chciałby wiedzieć, ale raczej się tego nie doczeka.
Shenae chwyciła puste walizki, zaczęła powoli schodzić z nimi po schodach. Będąc już w piwnicy, ułożyła wszystkie jedna na drugiej. Oho, będzie dobrze, jak nie spadną. Jak na razie się trzymają, więc jest dobrze. Nastolatka wróciła na górę.

Jacob Shepard

-Już z nimi rozmawiałem. - wytłumaczył, gdy dziewczyna znowu pojawiła się na górze. -Powiedzieli, że decyzja należy do ciebie, a więc cię pytam. - sprostował.

Shenae

- Nie mam ochoty integrować się z nowym 'opiekunem'.- odparła, dokładnie zaznaczając wyraz OPIEKUN. Cóż, ona nie chciała, faktycznie. Dziewczyna usiadła na przeciw chłopaka przyglądając się mu.
- Dlaczego chcesz odejść?- zapytała.

Jacob Shepard

-Po prostu mam dość. Mam dość tego wszystkiego. -mruknął, po czym zaczął zabierać się za swój wcześniej kupiony 'obiad'.

Shenae

- Rozumiem.- odparła. Dziewczyna wstała i ruszyła po schodach do góry. Nie będzie go zatrzymywać, w końcu.. dlaczego miałaby mu zabronić? Jeżeli źle się z tym czuje, trudno.

Jacob Shepard

-Zaczekaj. - zatrzymał ją. -Możesz sprecyzować swoją odpowiedź? Mam zostać, czy nie. - powiedział stanowczo. W końcu nie dała mu jeszcze jasnej odpowiedzi.

Shenae

- Jeżeli Ci tu źle, nie mogę Cię zatrzymać.- odpowiedziała. Spojrzała na niego przelotnie. Głównie utkwiła wzrok za oknem. Jacy beztroscy chłopcy jeżdżący rowerkiem wzdłuż chodnika. Dzieciństwo, o, gdzieś ty jest..

Jacob Shepard

-A więc jutro rano już mnie tu nie będzie. - mruknął, po czym odwrócił się odwrócił. Nie wiedział czemu, ale wypowiadając te słowa coś go zabolało. Może fakt, że już więcej nie zobaczy dziewczyny, tak na niego zadziałał? W końcu dostanie nowego ochroniarza i Jacob nie będzie miał dostępu do niej. Z resztą pod jakim pretekstem miał to zrobić. Westchnął cicho. I tak odejdzie... Musiał jeszcze tylko przez nos załatwić sobie jakieś mieszkanie, ale raczej nie będzie miał z tym problemów.

Shenae

Skinęła lekko głową i poszła bez słowa na górę. Przecież mu nie zabroni, ani nic. Weszła do pokoju, po czym zakluczyła się w nim. Położyła się na łóżku. Kolejny nowy ochroniarz? Do kolejnego się przyzwyczajać..

Jacob Shepard

Było już po 20, więc chłopak wstał i wyrzucił wciąż prawie pełen 'obiad' do kosza [taak, jadł obiad tak późno]. Wszedł do swojego pokoju, po czym zaczął z powrotem pakować do torby wcześniej wypakowane rzeczy. W międzyczasie zadzwonił gdzie trzeba i wynajął jakieś mieszkanie w centrum miasta. Gdy skończył, postanowił się przespać, miał przecież czas do rana. Zasnął od razu, zapominając zamknąć drzwi pokoju.