Jezioro.

Charlie

Uśmiechnęła się do chłpaka. Przybliżyła się do niego. Chciało go pocałowac, ale się bała. A co tam raz się zyje pomyślała po czym pocałowała go namiętnie. Miała gdzieś czy on bedzie miał coś przeciwko temu. teraz żyła tą chwilą.

Henry

Poczuł się zakłopotany. - Wiesz, to było miłe. Ale ty jesteś fajna, oraz twoja siostra. Sama widzisz. Mam wielki dylemat. Isabella, sama powiedziała, że mam dać jej troszeczkę czasu... - nagle urwał zdanie. Odwzajemnił pocałunek. Wyszeptał jej do ucha - Daj mi czas...

Charlie

Uśmiechnęła się do chłopaka. Nie ma sprawy dam ci go - powiedziała z uśmiechem.

Henry

Dopiero teraz miał wielki problem. A czasu co raz mało. Najwyżej zostanie sam jak ten palec. Zagryzł lekko wargę. Wstał, by się wyprostować. - Może mały spacer na wyprostowanie kości? - zapytał podając jej rękę.

Charlie

Tak - powiedziała uśmiechając się. Wstała. Miasła wileki problem aczkolwiek Isa kogoś szukała niestety Weronika też. I to wybrały tego samego faceta. Nie wiedziała co o tym wszystkim myśleć. Weronika raczej nie odpuszcza.

Henry

Zaczął powolnym krokiem iść. Na jego twarzy pojawił się niewielki uśmiech. Spojrzał kątem oka na Weronikę. Widać po jej twarzy, że ma problem. Zastanowił się na dłuższą chwilę.

Charlie

Odetchnęła. Spojrzała kątem oka na chłopaka.
nie wqiem co mam robić - powiedziała do samej siebię jednak chłopak no napewno usłyszał.

Henry

- Czego nie wiesz? Zrób bądź powiedz to co leży Ci na sercu, gdy będziesz gotowa... - chłopak nie domyślał się o co jej chodzić. Pokiwał głową wzdychając. Nagle przystanął, nad nimi widniały dwa wielkie drzewa. Jako jedyne utworzyły kształt serca. Nawet tego nie spostrzegł.

Charlie

No bo wiesz... nagle głos jej się urwał. Zauważyła jaki kształt mają drzewa.
Patrz te drzewa są w kształcie serca - powiedziała z uśmiechem.

Henry

- Widzę.. - powiedział lecz nie odrywał od niej wzroku - Chciałaś coś powiedzieć, więc słucham. - powiedział to ciepło, nagle niewielki blask latarni na niego padła. Wyglądał jakby jakiś anioł. Cóż, lecz nie miał aureoli.

Charlie

To nic ważnego - powiedziała z uśmiechem. Poszła dalej nie patrząc czy chłopak za nią idzie.

Henry

Złapał ją za nadgarstek - Powiedz, ja jestem z tobą szczery, więc ty też bądź. Nienawidzę, gdy ktoś ukrywa coś przede mną. Czuję się wtedy jak jakaś laka już nie potrzebna. - mruknął patrząc na nią.

Charlie

A co ja ci mogę powiedzieć. To, że zazdroszne Isie, bo dwaj faceci o nią zabiegają. To, że jestem zakochana bez wzajemności. Widziesz teraz już wiesz wszystko. Ja nie potrafie czekać aż 4 lata tak jak ona. Z resztą czekam już 17 - powiedziała,

Henry

- Zobaczysz, po kilku tygodniach te zakochanie Ci minie. Zrozum mnie, znajdziesz lepszego, mądrzejszego i o wiele przystojniejszego ode mnie. - mruknął przytulając ją do siebie.

Charlie

Taa zobaczymy czy minie - powiedziała.
Wyrwała się z jego objęć i szła przegiem jeziora. Jeden krok w bok i wszystko się skończy - pomyślała.