Bar przy 6 alejce.

Martha Obentley

-12 lat... Jesteś taki wyrośnięty, mały dzieciak. - mruknęła, śmiejąc się. - Ale tak na serio to ile masz? - spytała, lekko kopiąc chłopaka pod stolikiem. Wyszczerzyła się.

Spadam na dwór z kumpelkami : ]

Cristian Verso

- Do dwudziestu pięciu dodaj trzy, odejmij dwanaście, pomnóż przez jeden, podziel przez dwa, potem jeszcze pomnóż przez zero i dodaj dziewiętnaście.- powiedział długo się nad tym zastanawiając, bo oczywiście, że nie umiałby tak od razu. Uśmeichnął się szeroko.

Martha Obentley

-Czekaj, czekaj. - mrunkęła, zastanawiając się nad rozwiązaniem zagadki. W myślach starała się powtórzyć dokładnie wszystkie słowa chłopaka. - 19. - powiedziała po chwili zadowolona. Uśmiechnęła się szeroko.

Cristian Verso

Zaklaskał w dłonie.- Brawo.- odparł uśmiechając się szeroko.- Więc jesteś Martha, o ile dobrze pamiętam i masz 17 lat?- zapytał dla upewnienia. Jeszcze przekręci imię, i co?

Martha Obentley

Skinęła głową z uśmiechem.
-A Ty jesteś Cristian i jesteś o dwa lata starszy ode mnie. - powiedziała, nie przestając się uśmiechać. A co tam.

Cristian Verso

Skinął głową, wcześniej oczywiście dodając sobie liczby, sprawdzając czy dziewczyna miała rację. Usiadł wygodniej na fotelu, zerkając za okno. Zaczęło się ściemniać, trudno.

Martha Obentley

Na serio nie mam weny. Kurcze. -.-
Powędrowała wzrokiem za wzrokiem chłopaka.
-Ale odprowadzisz mnie? - spytała dla pewności. Najwyżej zostanie tu do rana, o. Uśmiechnęła się słodko, zerkając na niego.

Cristian Verso

- Taa i jeszcze na noc zostanę.- zażartował.- Nie no, okej. Ale drogę znasz?- zapytał, no bo co, wiele dziewczyn w poprzednim mieście nie orientowało się, jak dojść do domu. Wolał się upewnić.

Martha Obentley

-Może znam, może nie. - odparła, wzruszając lekko ramionami. - Mam nadzieję, że jakoś dojdziemy. - dodała z uśmiechem.

Cristian Verso

- Najwyżej, będziemy błądzić. Jak nie znajdziesz drogi pójdziemy albo do mnie, albo podstawię Cie pod most, czy w parku zostawię.- odparł bez skrupułów. A co tam będzie się przejmował.

Martha Obentley

-Wiesz Ty co.. - mruknęła, odwracając od niego wzrok. Kopnęła go pod stolikiem i zasłoniła dłonią usta, by się nie roześmiać za bardzo.

Cristian Verso

Złapał się za nogę.- Ała, jak mogłaś?! - zapytał mrużąc oczy.- Zraniłaś tak piękne nogi, wstydź się.- burknął, obdarzając ją miażdżącym wzrokiem. Chcial troche pograć obrażonego, ale wątpliwe jest to, że dziewczyna się nabierze.

Martha Obentley

Uniosła brwi na słowa o nogach chłopaka, chichocząc.
-Tak, to są naprawdę piękne nogi. - powiedziała rozbawiona, śmiejąc się. - Przepraszam, że Cię zraniłam. Daj nóżkę, może pomasuje? - dodała z udawaną troską.

Cristian Verso

- Pff, założę się, że nie umiesz masować. Załatw mi lepiej jakąś doświadczoną masażystkę.- odparł uśmiechając się szeroko.

Martha Obentley

-Jeszcze czego... - mruknęła z uśmiechem, zerkając na niego. Może ona faktycznie nie umie masować, ale masażystka to już przesada. Masażystka.