Kawalerka.

Cristian Verso

Pokręcił przecząco głową. No cóż, bywają i takie ataki xd Cristian upił łyka wina, potem następnego.. szybko opróżnił tę lampkę. Coś ciepło w tym pokoju.. Wstał, podszedł do okna i otworzył je na oścież. Ooo, tak. Świeże, zimowe powietrze.

Martha Obentley

Martha po chwili spędzonej na osobności całkowicie się opanowała. Bynajmniej tam. Wyszła do Cristiana, starając się nie roześmiać. Usiadła w spokoju na kanapie, chwyciła kieliszek wina i zbliżyła go do ust. Zaczęła chichotać. Odchrząknęła i napiła się.

Cristian Verso

Po krótkim czasie, Cristian odwrócił się na pięcie i wrócił na kanapę. Udawał naburmuszonego i złego. A co tam. Jego ból, a ona się śmieje.. Chłopak chwycił pilota od wieży i zaczął skakać po stacjach. Nic, nic, nic.. jakie nudne te piosenki..

Martha Obentley

Słysząc w radiu swoją ulubioną piosenkę, szybko wyrwała chłopakowi pilota, by nie przełączył dalej. Podgłośniła i jakoś tak się złożyło, że Martha nagle znalazła się w miejscu, gdzie wcześniej tańczyli. Zaczęła śpiewać, wygłupiać się, tańczyć, a sąsiadów miała gdzieś. Ona się tu teraz dobrze bawi.

Cristian Verso

Uśmiechnął się do siebie, ale prawie niezauważalnie. A to co było zauważalne to głębszy wdech oraz to, ze Cristian wstał i powędrował do kuchni. Odstawił kieliszek do zlewu. A teraz zaczął szperać po szafkach. Może jednak są jakieś przekąski? Chipsy, ciastka, coś na zimno, czy tam ciepło?

Martha Obentley

Martha zrobiła sobie przerwę tylko na łyk wina. Później znowu zaczęła śpiewać, kręcić się w kółko, trzymając w dłoni kieliszek, a pilot był jej mikrofonem. Mogło się walić i palić, nic nie ruszy Marthy. Od czasu do czasu zerknęła tylko na Cristiana, ciekawa co robi, czego szuka.

Cristian Verso

Nie, nic nie znalazł. Puusto, pusto. Tak więc, Cristian wrócił do salonu. Zaczepił po drodze dziewczynę słowami - I co? Upiłaś się już?- zaśmiał się pod nosem, dalej kierując się na kanapę. Opadł ciężko na nią, westchnął. Oh, jaki on już stary jest.. xd

Martha Obentley

- Nie, jestem całkiem trzeźwa - odpowiedziała z szerokim uśmiechem, kołysząc się. Łii tam, tylko takie wino. Gdy piosenka się skończyła, Martha ściszyła odrobinkę muzykę, dopiła wino i radosnym krokiem szła ku Cristianowi, nucąc pod nosem. Usiadła na nim, sprawdziła butelkę wina. Pusta. Szkoda.

Cristian Verso

- No i co?- zapytał wychylając się za dziewczynę, żeby dobrze ją widzieć. Oparł się łokciem o ramię kanapy, zawsze to jakaś dodatkowa podpórka. Podskoczył kilka razy kolanami, na wzór zabawy z dziećmi: Jedzie konik, jedzie konik. : P

Martha Obentley

Z poważnym wyrazem twarzy Martha odwróciła się w kierunku Cristiana i spojrzała na niego unosząc jedną brew. Ten to się chyba upił..
- Zrób coś - powiedziała beznamiętnie, dalej się na niego patrząc. - Uprzedzam Twoje pytanie - daj mi koc - dodała po chwili, tym razem z całkiem inną miną. Wstała, podeszła do okna i zamknęła je, bo przecież cały czas było otwarte.

Cristian Verso

Odwrócił wzrok na koc obok, na fotelu, koło kanapy. Wskazał ruchem głowy na niego. - Tam jest.- mruknął tylko. Nie wiem dlaczego, ale naszło go na przyglądaniu się dziewczynie, dokładnie każdemu kroku.

Martha Obentley

Co z tego, że powiedział o wcześniej wspomnianym kocu, gdy ona była jeszcze na nogach. Usiadła na swoim miejscu, czyli nogach chłopaka.
- Byłbyś taki wspaniały, gdybyś mi go podał - uśmiechnęła się specjalnie dla niego i wyciągnęła po koc rękę.

Cristian Verso

Uniósł brew, spoglądając na nią niemalże spod byka. Chwycił koc w dłoń i zaraz podał dziewczynie.- Proszę bardzo.- mruknął, uśmiechając się na siłę uprzejmie. No chyba nie jest zmęczony? Która tak w ogóle jest godzina?

Martha Obentley

- Dziękuję - odparła i okryła się kocem, trochę zarzucając go też na chłopaka. Niech nie będzie już taki poszkodowany. Chwyciła pilot w rękę i wyłączyła radio, tak przy okazji, pewnie i tak żadne z nich nie skupiało się na muzyce. Trzeba też przyznać, że dziewczynie powoli zamykały się oczy. Pomyślała, że na siedząco nie będzie tak wygodnie, więc postanowiła się położyć, a że pod nią znajdował się Cristian, to nie jej wina. I jak go trochę przygniecie, to też nie jej wina, choć to chyba jednak będzie na odwrót.

Cristian Verso

Uśmiechnął się. - No to teraz Ty spadniesz z łóżka.- zauważył podśmiewając się cicho.- A może i nie, może będę Cię trzymał o.- stwierdził potem. Przytrzymał dziewczynę przy biodrze. Raczej nie spadnie, jedynie, ze jest bardzo, baaardzo silna.