Kawalerka.

Martha Obentley

Martha spojrzała na chłopaka i wymusiła uśmiech. Mógł stwierdzić, że zachowuje się jak dziecko, ale ją to nie obchodziło. Martha taka była. Chwyciła kubek z kakao i napiła się. Po chwili odstawiła je na stół, by dalej móc kontynuować swoje zajęcie. Ciekawe jak długo wytrzyma..

Cristian Verso

Skinął głową.- No to miło.- podsumował. Chwycił pilota od telewizora i włączył pierwszy lepszy program. Hm, jakiś film akcji. Rano? Pewnie powtórka, no nic, ważne, ze jest. Chwycił kanapkę, ugryzł kawałek. Co chwila zerkał na Marthę.

Martha Obentley

Martha miała tak wielką ochotę coś powiedzieć, lecz postanowiła, że nie będzie się odzywać. Chwyciła kanapkę z serkiem i wpatrywała się w telewizor, jedząc ją. Baardzo interesujący ten film. Westchnęła cicho. Spojrzała na Cristiana.

Cristian Verso

Dokończył pierwszą kanapkę, zaczął drugą, potem trzecią, między czasie popijał kawą. Po pewnym czasie skończył już, usiadł wygodniej na kanapie. - Potrzeba Ci czegoś jeszcze?- zapytał zerkając na Marthę.

Martha Obentley

- Cierpliwości - odpowiedziała - żebym mogła wytrzymać z takim jednym - spojrzała na ekran telewizora i upiła kakao. - Jest bardzo wyczerpujący - dopowiedziała po chwili ciszej, dalej śledząc wydarzenia w filmie.

Cristian Verso

Skinął głową. - No okej.- przytaknął. - Spać mi się chce.- stwierdził po chwili, ziewając. Ułożył głowę na ramieniu dziewczyny. Spodziewał się tego, że zaraz zostanie zepchnięty, czy coś, ale no trudno.

Martha Obentley

- Trzeba było spać, a nie spadać z kanapy - mimo złości na twarzy Marthy pojawił się mały uśmieszek. Niestety, to wydarzenie nadal ją rozśmieszało. Zerknęła na chłopaka i podrzuciła ramieniem. - Ty jesteś jednak naprawdę dziwny. Doprowadzasz człowieka do szału, a potem jeszcze się do niego przymilasz - mruknęła.

Cristian Verso

- Jakiego tam szału.. nic nie zrobiłem.- mrukął prostując się. Wlepił wzrok w telewizor. Hm, dobra akcja i ciekawe zakończenie. Wyprostował nogi i jako, że chciał się rozciągnąć zrobił skłon ku kostek.

Martha Obentley

- Robisz sobie żarty ze mnie - stwierdziła. Spojrzała na wyczyny Cristiana ze zdziwieniem. Dopiła kakao, sprawdziła godzinę. Chwyciła w ręce oba kubki i powędrowała do kuchni posprzątać, żeby się po prostu czymś zająć. - Chyba będę się zmywać - poinformowała przystając za chłopakiem. - Odeśpisz, a ja coś ze sobą zrobię. Nie będę siedziała Ci na głowie - dodała.

Cristian Verso

Wstał i podszedł do dziewczyny.- Nie marudź, zostań.- powiedział uśmiechając się kątem ust. - I no, nie sprzątaj, bez przesady. Ja posprzątam.- dodał po chwili.

Martha Obentley

- Cristiaaan - jęknęła - Ja po prostu muszę coś robić. Tu nie chodzi o to, że staram się od Ciebie uciec czy coś takiego. Mam w mieszkaniu bałagan, muszę się przebrać, odświeżyć. Wątpię, że masz tutaj babskie ciuszki - uśmiechnęła się patrząc na niego zaciekawiona. Jakby miał, to.. Martha w głowie miałaby różne scenariusze. - Możemy spotkać się potem, jeżeli chcesz. Ja nie mogę tutaj tak bezczynnie siedzieć - dodała na koniec. Co z tego, że wczesna godzina. Martha już musi działać.

Cristian Verso

Wzruszył ramionami, odwrócił się na pięcie, wziął talerz po kanapkach i zaniósł do kuchni. - No to jak tam chcesz.- mruknął jedynie. Spuścił wodę z kranu i zaczął pozmywać. Wcześniej jeszcze włączył radio.

Martha Obentley

Westchnęła patrząc za chłopakiem. Podeszła do niego, przytuliła go od tyłu, wspięła się na palcach stóp i cmoknęła go w policzek. Tak na przyszłość, żeby się nie gniewał albo coś. Pomaszerowała się ubierać. W między czasie przygotowywała się psychicznie na wyjście na mróz. Mus to mus.

Cristian Verso

Uśmiechnął się kątem ust. Kiedy dziewczyna poszła się ubierać, skończył wycierać naczynia. Oparł się o framugę drzwi od kuchni i przyglądał się uważnie dziewczynie. Tak go jakoś wzięło.

Martha Obentley

Ubrała się sprawnie i chwyciła siatkę z zakupami. Zerknęła w stronę Cristiana i posłała mu uśmiech.
-Jak będziesz baaardzo znudzony, to możesz przyjść, napisać, zadzwonić albo coś jeszcze, jak wymyślisz - powiedziała. - Chyba że cudem znajdziesz starą kumpelę - wytknęła język i zachichotała. Oj niieeee, Martha nie zapoomni. Rzuciła do niego krótkie "pa" i wyszła.