Kawalerka.

Cristian Verso

- Jak tam chcesz.- odparł.- Mam siłownię, bawimy się tam razem z Mel.- dodał zaraz. No musiał no, to nic, że tylko raz się tam spotkali. On przecież musi, to wiadomo.

Martha Obentley

- No to muszę się do niej odezwać, niech da Ci w kość. Wiesz, my siostry.. - uśmiechnęła się niewinnie. Martha sięgnęła głowy chłopaka i zaczęła bawić się jego włosami, nucąc pod nosem jakąś melodyjkę. Jej to teraz naprawdę dobrze.

Cristian Verso

- Mnie? Nie warto.- uznał, po czym wrócił do poprzedniego zajęcia. - Nie chcesz się może położyć na ziemi? Powoli nie mieszczę się tutaj.- stwierdził po chwili, odrywając się od dziewczyny.

Martha Obentley

- Na ziemi? - powtórzyła z niedowierzaniem i zaczęła się śmiać. - Nie, mi jest tutaj dobrze - odpowiedziała. Sam w sumie do tego doprowadził, to teraz ma. Martha przewróciła się na bok, by mieć lepszy widok na podłogę. Tak na wszelki wypadek, gdyby Cristian postanowił tam się położyć, usiąść czy coś.

Cristian Verso

- I czego się ruszasz.. teraz już sobie fajnie nie poleżę.- mruknął ze smutną miną. No cóż, wykorzystał wolne miejsce inaczej. Zajął je, po prostu położył się wzdłuż.- A jak nie, to zostało jeszcze wolne łóżko w sypialni. Jest większe.- dodał tłumacząc zaraz.

Martha Obentley

-Staraj się, tak łatwo stąd nie zejdę - mruknęła przymykając oczy. Skuliła się na kanapie i troszkę ją przymuliło. Będzie musiała się dobrze wyspać.. Wzięła głęboki oddech i uśmiechnęła się lekko sama do siebie. Cała ta sytuacja jednak wydawała się jej odrobinę zabawna.

Cristian Verso

- W sumie to już wieczór. Poczekam, aż zaśniesz to Cię przeniosę do łóżka.- stwierdził uśmiechając się szeroko. Po chwili z leżenia, przyjął pozycję siedzącą, bo szybciej czy później i tak by spadł z kanapy. Za mało miejsca, trzeba nowa kanapę xd

Martha Obentley

Mimowolnie otworzyła oczy i spojrzała na niego przerażona.
-Zboczeniec, zadzwonię zaraz na policję! - zagroziła. Wyciągnęła rękę w jego stronę i pomachała nią, chcąc go odgonić, ale jak wiadomo - to tylko tak na pokaz. Haha, jakby spadła z kanapy, to Martha musiałaby powoli te upadki upamiętniać.

Cristian Verso

- O czym Ty myślisz kobieto?- zapytał z udawanym przerażeniem w oczach i przeniósł się na fotel.- Ostatnio Cię tak przeniosłem i nic nie zrobiłem.. ja już wiem, czego Ty ode mnie chcesz. Nie, nie.. nie wykorzystasz mnie!- powiedział podsuwając nogi pod brodę i zachowując się niczym mała, przestraszona dziewczynka. xd

Martha Obentley

- Wiesz co.. - zaczęła, podnosząc się. Przesunęła się na drugi koniec kanapy, by zachować dystans. - Ja naprawdę zaczynam się bać - stwierdziła, patrząc na chłopaka zmartwiona. Przyjęła taką samą pozycję jak on, a do tego zaczęła się kołysać przód - tył, przód - tył.

Cristian Verso

Kiwnął głową.- No to może włącz jakiś film.. rozluźniający.. na przykład coś na Animal Channel.- zaproponował po cichu, ciągle nie rezygnując ze swojego zachowania. Objął jeszcze mocniej nogi.

Martha Obentley

- Boję się ruszyć - szepnęła. - Co jeśli coś lub ktoś mnie zaatakuje? - zapytała troszkę głośniej, lecz nadal ciszej niż normalnie. Oparła głowę na kolanach i zamknęła oczy, nie przestając się kołysać. To zaczyna wyglądać jak z jako takiego horroru.

Cristian Verso

- Nie mam pojęcia.- wyszeptał, po chwili wstał i na palcach powędrował do kuchni. Wziął ze sobą butelkę wody i łapkę na muchy. Wodę, bo chciało mu się pić.. a łapkę, aby w konieczności zabijać mucho potwory. Cristian usiadł obok Marty. - Masz, to Twoja broń.- powiedział kładąc jej na głowę łapkę. xd

Martha Obentley

- Dziękuję - wyszeptała, po czym ściągnęła łapkę z głowy. Przestała się kołysać, przez swoją cudowną broń czuła się troszkę bezpieczniej. Spojrzała na Cristiana strasznie przestraszona. - Ale Ty.. usiadłeś koło mnie - zauważyła i powoli zaczęła przybierać minę dziewczynki, której zbiera się na płacz. To przecież Cristiana Martha bała się na początku, a teraz on siedzi obok niej!

Cristian Verso

- Ale nie bój się mnie..- zaczął.- Spójrz na ścianę, a potem na mnie, jeszcze raz na ścianę, a potem na mnie. Dostrzegasz różnicę? Ona nie uśmiecha się do Ciebie tak, jak ja.- powiedział z owym szerokim uśmiechem.- Zauważ, że ja jestem jeden.. a ścian jest pełno, choćby cztery w tym pokoju. A ja mogę dać Ci coś, przez co poczujesz się bezpieczna.- zapewnił xd