Mały park.

Naomi

- I uprzedzam, że jak spadno to Cię zabije własnymi rękoma. - powiedziała chichocząc. Złapała się gałęzi. - Przestań! - krzyknęła w końcu. Oj, ona nie lubiła upadać xd.

Oscar · Gość

Nie przestawał.- Ale fajnie przecież jest..- odparł z szerokim uśmiechem. No dobra przestał na chwilę.-A poprosisz, żebym przestał?- zapytał.

Naomi

- A mam jakiś wybór? - zaśmiała się. - Nie rzucaj się tak, bo pod Twoim ciężarem na pewno spadniemy, proszę - powiedziała uśmiechając się słodko xd.

Oscar · Gość

Uniósł brew.- Kto tu więcej waży..- mruknął, jakby twierdząc że ona jest cięższa. Postukał w gałąź.

Naomi

- Teraz to przegiołeś. - powiedziała i poszła na inną gałąź. No tak, na wadze swojego ciała to ona miała fioła. Siedziała na tej gałęzi z krzyżowanymi rękoma na piersi.

Oscar · Gość

- Tylko nie siadaj, gdzieś nade mną, bo jeszcze na mnie spadniesz, znaczy gałąź się złamie. Nie wytrzyma ciężaru.- wyszczerzył zęby. Sam się przeniósł na inną gałąź, tamta już ledwo co się trzymała. xd

Naomi

Ona tylko prychneła i siedziała tak. Po paru minutach znudziło jej się to i spokojnie zeszła z drzewa, usiadła na ławce. Wygodniej.

Oscar · Gość

- Nie ma to jak uciekać. - odparł dosyć głośno, jakoś tam, żeby go tylko usłyszała. Uśmiechnął się szeroko.

Justin

Spokojnie szedł alejką, czując grzechoczący pod stopami żwir. Ręce wsunął do kieszeni kurtki, krótkim szarpnięciem głową odrzucił z twarzy kosmyki włosów.

Gość

Zaniedbana i wychudzona suka weszła do parku. Patrzyła na tych ludzi, którzy już tu byli. Podeszła do drzewa i położyła się.

Martha Obentley

Przyszła tutaj, do parku, by spotkać się z Cristianem. Gdzie on się podziewał przez tyle czasu? Bynajmniej będzie okazja, żeby się na niego zdenerwować, choć może znając ją ucieszy się tylko, że go widzi i zapomni o wszystkim. Zawsze można udawać. Usiadła na pobliższej ławce, wbiła wzrok przed siebie.

Cristian Verso

Wszedł do parku, nareszcie, nie? Rozejrzał się, nie mogła usiąść gdzieś w niewidocznym miejscu, inaczej by jej nie znalazł. Ruszył przed siebie, rozglądając się dalej. O, jest. Dobra, teraz gorsza część. Podszedł do niej, usiadł obok dziewczyny. Musnął ją w policzek.- Cześć.- powiedział krótko.

Martha Obentley

-No witam. - odparła bez większego entuzjazmu, mierząc go wzrokiem. - I jak było? - zapytała odwracając od niego wzrok. Teraz trzeba udawać, że jest zła jak nigdy. Zgarnęła z ławki trochę śniegu i zaczęła formować z niego kulkę.

Cristian Verso

Uniósł wzrok. Taak, teraz pewnie będzie się tłumaczył, chociaż nie miał największej ochoty.- Sorry, że Ci nie powiedziałem.- mruknął jedynie. Fakt, mógłby coś jeszcze dodać, ale to Cristian, nie? Właśnie. Zerknął na nią, a raczej na tworzącą się w jej dłoniach śnieżkę.

Martha Obentley

Skinęła głową i zerknęła na niego. Nie, nie zamierzała w niego rzucać. Na pewno oberwałaby mocniej. - Oj Cristian... - westchnęła, po czym rzuciła śnieżką przed siebie. Może nie poleciała zbyt daleko, ale cóż... Ważne, że w ogóle poleciała.